Crewdson vermengt film en fotografie door een verhaal (of eigenlijk de suggestie daarvan) te persen in slechts één beeld. Het resultaat doet denken aan een beslissende filmscène. De beelden zijn volledig geënsceneerd; een uitvoerig proces waarvoor Crewdson maanden de tijd neemt.
Cathedral of Pines
Zijn nieuwste werk speelt zich af in een pijnbomenwoud, getiteld Cathedral of Pines. Als ware hij een filmregisseur cast hij de ‘acteurs’, laat hij een set bouwen en regisseert hij het licht. Alles – kleur, licht, materiaal – is tot in de puntjes uitgewerkt. Zo werkt hij toe naar wat hij omschrijft als ‘een perfect, bevroren moment’.
Crewdson is een beroemdheid. Voor een werk van hem mag je diep in de buidel tasten, het maakt je met gemak een € 100.000 lichter. Foto’s verkoopt hij doorgaans in series van 5 of 10. Dat tikt lekker aan ja.
Disclaimer
Voordat de foto’s volgen eerst een disclaimer, want eigenlijk moet je zijn werk in het echt aanschouwen. Zijn foto’s zijn namelijk levensgroot. Alles is haarscherp waardoor je telkens op een ander element kunt inzoomen en je je eigen verhaal kunt construeren. De kleine digitale beelden doen eigenlijk geen recht aan het werk, maar dienen als voorproefje.
The Haircut, 2014
Cathedral of Pines – het boek
Het boek Cathedral of the Pines bestaat uit 31 foto’s die sterk doen denken aan 19e eeuwse schilderijen. In deze foto zien we twee mensen in een ietwat verslagen houding. Op twee plekken is er rook of mist te zien.
Het beeld kijkt prettig door de herhalende patronen. Als je een lijn trekt tussende twee personen dan loopt deze evenwijdig aan de heuvel erachter. Voorts wordt de heuvelhelling herhaald in de overhellende tak linksboven. En aan de rechterkant van de heuvel loopt deze naadloos over in het dak van het hutje. En dan die titel. Je wordt een richting op geduwd voor een verhaal, maar dat is het ook.
The Den, 2014
Binnenscènes zitten vol met verwijzingen naar de kunst; het naakte lichaam op de bank, het ‘stilleven’ op de salontafel. En de handtekening van Crewdson is onmiskenbaar in al zijn beelden: een onontwarbaar web van moeilijke emoties: intimiteit, eenzaamheid, isolatie, melancholie.
Pick up truck, 2014
Man en vrouw in laadbak
Een mooi beeld waar geen touw aan vast te knopen lijkt. We moeten het doen met losse eindjes. Een man en vrouw in de laadbak van een truck, midden in het bos. Samen, maar moederziel alleen. Zien we hier een beeld vol van symbolen van een spaaklopende relatie? Het pad vóór hen is er nog wel, maar blijkt té begroeid om hun weg voort te kunnen zetten. De vrouw kijkt terug, het verleden in, naar het reeds begaande pad. De man heeft zich afgewend en in zichzelf gekeerd. Er lijkt geen uitweg meer, dit is het eindpunt.
Woman at Sink, 2014
The Motel, 2014
It was deep in the forests of Becket, Massachusetts that I finally felt darkness lift, experienced a reconnection with my artistic process, and moved into a period of renewal and intense creative productivity ~ Gregory Crewdson
The Basement, 2014
Crewdson verbeeldt het unheimische gevoel dat iedereen wel eens overvalt. Je bent er wel, maar geestelijk niet. Je voelt je buitengesloten, onbegrepen, alleen. Wie je wilt zijn sluit niet aan bij de emoties die je ervaart. Alsof je je bevindt, op, ja een filmset. Je speelt een rol maar ineens doorzie je het hele spel en voel je je ontkleed. Dát moment, dat probeert Crewdson vast te leggen naar mijn idee. En dat doet hij vrij verdienstelijk.
The Drainpipe, 2014
“My pictures have a great sense of place” ~ Gregory Crewdson
Father and Son, 2014
“For the first time I want to include people that are close in my life.” ~ Gregory Crewdson
The disturbance, 2014
Behind the scenes
In onderstaand fragment vertelt Crewdson zelf wat hem inspireert en hoe hij te werk is gegaan om Cathedral of Pines uit zijn hoofd op fotopapier te krijgen.