Soms zie je een omgeving beter als er iets vreemds in is gepropt. Vanuit die gedachte werkt de Fransman Charles Pétillon. Zijn kunstwerken in de serie Invasions bestaan uit honderden witte ballonnen op onopvallende openbare plaatsen. Dankzij die ballonnen ga je als vanzelf ook nadenken over de relatie met de plek eromheen.
Een invasie van ballonnen
Feitelijk is Charles Pétillon een kunstenaar die zijn werk vastlegt middels fotografie. Telkens zie je een invasie van ballonnen; honderden ballonnen die uit een vervallen huis stulpen, of een dot ballonnen die zich tussen twee betonnen gebouwen perst. Zijn doel is om onze manier van kijken te veranderen: hij wil dat wij ons bewust worden van de objecten en plaatsen die ons omringen maar die we niet meer ‘zien’.
Melancholische ballonnen
Pétillons’ kunstwerken zijn surreëel melancholisch. De ballonnen roepen een vreemdsoortig gevoel op en eisen daardoor aandacht op voor een plek die er eigenlijk niet echt (meer) toe doet.
“It talks about decay and also nostalgia and fear when confronting the weariness that what was important yesterday is no longer of any consequence today”
Charles Pétillon
De spierwitte ballonnen doen denk aan de wolk, een tijdelijke, kwetsbare vorm in een omgeving die vaak statisch is. De tijd heeft hier stilgestaan maar het leven is er vandoor gegaan.
De symboliek van Pétillon
De ballonnen symboliseren op elke foto van de serie Invasions weer iets anders. In het verlaten huis zijn het familieherinneringen die een huis in eenzaamheid draagt, verbonden met mensen die er allang niet meer wonen. Op het basketbalplein wil Pétillon het belang van spelen benadrukken.
Mij interesseert het niet zoveel wat Pétillon wil dat wij zien. Liever mijmer ik zelf weg bij wat ík vind dat die ballonnen vertellen. Zoals bij de wolk ballonnen in onderstaand beeld. Dat is – vind ik – een mooie visuele weergave van de vele dromerige strandwandelingen van pasverliefden. Het residu van al die wandelingen hangt er nog, maar de tweetallen zijn allang verdwenen. Naar een andere plaats, of inmiddels geen tweetal meer. De vergankelijkheid van tijd, dát vind ik dat die ballonnen op ongemakkelijke wijze benadrukken.
Hoe Pétillon werk gaat (zonder Photoshop)
De foto’s zijn het resultaat van het aaneenknopen van meters touw en honderden ballonnen die hij vervolgens in ramen, spleten en kieren plaatst. De ballonnen laat hij op maat maken in een fabriek en worden ter plaatse gevuld met lucht. Er komt geen Photoshop aan te pas, zoals je zelf kunt zien in onderstaand filmpje.
Je ziet de voorbereidingen voor zijn kunstwerk Heartbeat in Covent Garden, Londen. Pétillon hing daar meer dan 100.000 (!) ballonnen op. De installatie was 54 meter lang en liet een zacht pulserend licht zien, als ware het de hartslag van het gebouw. Precies dat moest het dan ook voorstellen: het kloppend hart van Londen en haar handelsgeest en bedrijvigheid.