Mijn wijk is bekend: voor fotografie-initiatief De Kracht van Rotterdam ga ik Kralingen-Crooswijk fotograferen in vier tijdslots. En daarom stond ik dus bij nacht en ontij tot mijn knieën in de Kralings Plas. Voor een foto van een glijbaan.
De toewijzing van stadsdelen aan de fotografen geschiedde dubbelblind: iedereen ontving een gesloten envelop, ook de iniatiefnemernemers wisten niet wat erin zat. Geen idee waar dit over gaat? Lees hier mijn eerdere artikel over De Kracht van Rotterdam.
Vier tijdslots
Ik heb vier tijdslots gekregen waarin ik de wijk mag fotograferen. Voor ieder tijdslot lever ik vervolgens één foto in. De tijdslots zelf zijn al een fijne uitdaging:
12:00 – 14:00
18:00 – 20:00
22:00 – 00:00
04:00 – 06:00
Mijn aanpak
Afgelopen week was mijn verkenningweek. Nog zonder druk, zonder vooropgezet doel. Alles wat opvalt, fotografeerde ik. Rare straatjes, mensen, gezichtshoeken. Bij aanvang bedacht ik me dat het leuk zou zijn om zo’n creatief proces eens te kwantificeren. Hierbij een tussenstand:
Gelopen kilometers: 18
Besteedde uren in de wijk: 1 + 3 + 3 + 2 = 9
Gemaakte foto’s: 981
Waarom zoveel foto’s?
Ja, dat aantal foto’s springt wel wat in het oog. Vooral bij dit verkennende onderzoek probeer ik van alles uit. Zo kan ik eenzelfde onderwerp met gemak uit 20 nét iets andere hoeken fotograferen. Bij thuiskomst zie ik de resultaten op een groot scherm. En dat scherpt mijn blik. Want de volgende keer dat ik in diezelfde straat loop en er gebeurt iets interessants, weet ik exact waar ik moet staan en hoe ik moet handelen. Een beetje zoals Seneca een tijdje terug eens opschreef (maar wel in Latijn):
Luck is when opportunity meets preparation
Glijbaan in de Plas
Mijn eerste concrete idee kwam op toen ik overdag langs de Kralingse Plas liep. Midden in die plas staat plompverloren een glijbaan. Ik vind het een surreëel beeld; een speelwerk dat volledig ín het water staat. En ik vroeg me ineens af hoe dat er ‘s nachts uit zou zien. Normaliter blijft het bij zo’n gedachte. Maar nu moest ik dat maar eens uit gaan zoeken, ik heb immers twee nachtelijke tijdslots te vullen. Dus ging ik – tezamen met een waardevolle hulp – ‘s nachts naar die Plas en zette mijn statief in het verrassend warme water. Bovenstaand beeld is één van de 106 resultaten. Hieronder een andere foto waarop ik zelf een beetje mijmerend figureer.
© Kronkeling
Ik heb geen flitser gebruikt. Ik wilde het beeld qua licht zoveel mogelijk op de de realiteit laten lijken. Je ogen flitsen immers ook niet in als je in het donker loopt. Het resultaat is een beetje unheimisch, precies het gevoel dat ik had, daar midden in de nacht aan de Kralingse Plas.
De kijktest
Ik heb nog geen idee of één van beide foto’s het gaan redden tot mijn eindselectie van 4 beelden. Om daarachter te komen druk ik ze groot af en leg ik ze neer in mijn woonkamer. Als een foto de test van honderden terloopse en soms langere blikken doorstaat, mag ‘ie blijven.