Dit jaar werd fotografiebeurs Unseen alweer voor de 5e keer georganiseerd. Inmiddels is er ook een heel festival aan gekoppeld. 16 Amsterdamse kunstinstellingen traden op als partner, waaronder Eye en het Stedelijk Museum. Helemaal gemist? Geeft niet, alles is nog online te bezichtigen.
Alleen hedendaagse fotografie
Unseen telt mee, zoveel is duidelijk. Maar wat valt er te zien? Het hart van Unseen bevindt zich in de Westergasfabriek. Daar staan meer dan 50 galerieën. Een beetje fotogalerie wil daar graag bij horen. Maar dat mag niet zomaar. Want Unseen wil zich associëren met nieuwe en baanbrekende fotografie. Galerieën mogen daarom enkel werk tonen dat hooguit 2 jaar oud is, en als het even kan nergens anders is getoond. Dat staat tenminste in het persbericht. Maar als je kijkt naar de scheppingsdata van de foto’s is het merendeel toch echt een stuk ouder dan twee jaar.
Nou goed, hedendaagse fotografie dus. Hoe ziet dat eruit?
1. Veel gefrunnik met andere materialen dan fotopapier
Vergeef me mijn boerse omschrijving, maar ik hoopte stilletjes dat deze trend zou overwaaien. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en is het geknutsel met foto’s niet van de lucht. Photoshop is uit, old school handenarbeid is in. Denk aan draden dwars over een foto gespannen, papierproppen die op een foto zijn geplakt, collages en gekleurde stippels die schijnbaar random op een beeld zijn geplakt.
Enfin, mij iets té conceptueel. Want ik snap het concept erachter maar zelden. Toegegeven, onderstaand kunstwerk kijkt wel lekker. Maar dat is het dan ook, voor mij. Of is dat voldoende?
2. Verstopte gezichten
Toen ik het eenmaal opmerkte, kon ik het niet meer ‘unseen’ (pun intended): verborgen gezichten. Middels een prop papier, een kunstig gevouwen foto of een foto van een houtsnijwerk. Gezichten, het lijkt wel het nieuwe taboe. Ik vind het een beetje een goedkope metafoor. Ja, de mens en zijn persoonlijkheid is onkenbaar. Maar is dit dan echt de enige manier om dat te verbeelden?
Het werk van Alma Haser (hierboven) vind ik dan nog het meest geslaagd en origineel. Merk op dat de driehoeksvorm ook weer terugkomt in de ketting van de vrouw.
En omdat het kán, hieronder een foto met een verstopt gezicht achter draad (of zijn het tandenstokers?). Dus er is én gefröbeld, én het gezicht is bedekt. De ultieme ‘foto’ van deze tijd.
Kort door de bocht
Het is een wat flauwe tirade misschien. En vooral heel erg kort door de bocht. Maar feit is wel dat veel kunstwerken op elkaar lijken op de beurs van Unseen. De ‘geest van de tijd’ waart duidelijk rond, en iedereen probeert hem te vangen. De kunst is dan om het werk te vinden dat wél origineel is en de tijdsgeest bij de kladden pakt. Maar wie dat zal zijn blijkt vaak pas later, als het werk de tand des tijds heeft doorstaan. In de tussentijd ga je enkel af op je eigen smaak. En die smaak komt weer voort uit je verleden, je ervaringen, je vrienden, je woonomgeving maar ook gewoon hoe je je die dag voelt.
Er hing ook best een heleboel moois tussen. Zoals het werk van Hanne van der Woude, waar ik vast binnenkort een apart artikel aan ga wijden. Voor nu laat ik het bij onderstaande sprookjesachtige foto. Die niet is geënsceneerd overigens.
Bekijk Unseen online
Al het andere werk dat te zien was tijdens Unseen kun je bekijken op de website van Artsy. En kopen natuurlijk, als je voldoende geld hebt. De prijsrange loopt van een paar honderd euro tot een halve ton.