Sinds kort volg ik de Twitter-account @cursedimages. Een onbekend persoon plaatst daar dagelijks een cursed image op. Waarom hij/zij dat doet, en hoe de selectie tot stand komt, is volstrekt onduidelijk. Maar de griezelfactor is aanwezig en het werkt verdomd verslavend.
Ik ben niet de enige. Het account bestaand sinds juli 2016 en heeft inmiddels bijna 100.000 volgers. De toelichtende tekst op het twitteraccount:
“These are cursed images”
Op het account worden zeer regelmatig foto’s geplaatst, vergezeld van een (schijnbaar?) willekeurig nummer. The New Yorker besteedde er onlangs een artikel aan en wilde uiteraard ook meer weten over de initiafnemer. Maar bellen had geen zin. Wel kreeg de journalist een mailtje terug. Veel leverde dat niet op over zijn/haar identiteit:
Some people have stated I’m a bot, others think I’m a creep with too much time on their hands. But it’s just like the lack of context for the images. Whoever you think I am, that’s what I am.”
Goed, die foto’s dan. Een paar voorbeelden:
Cursed Image 278
Cursed Image 9972
I am a very paranoid and generally uncomfortable person. The unsettling feeling people get when looking at these is pretty much how I feel most of the time.
Cursed Image 32314
Cursed Image 27162
Cursed Image 6161
Een ratjetoe aan beelden
Het is een wirwar van unheimische gebeurtenissen. De foto’s lijken veelal te zijn genomen in de beginjaren van deze eeuw (lettend op de lage resolutie en harde kleuren). Soms is het beeld volstrekt onverklaarbaar (een exploderende dixie, een jongen omgeven door boterhammen?), en dan weer zien we een redelijk normale foto van een sneeuwwitte hond naast een eh.. sneeuwhond. Die is waarschijnlijk gemaakt door een enthousiaste hondenbezitter met gevoel voor humor. Niks mis mee. Maar die blik van die (echte) hond en dan die dunne poten… Nee, ik zou met versnelde pas door lopen.
Cursed Image 16
Naderend onheil
Bij alle beelden voel je het naderende (of reeds aanwezige) onheil. Het is een beetje vergelijkbaar met de aanzwellende muziek in een horrorfilm nét voordat de insluiper toeslaat. Je hebt het gevoel dat er iets staat te gebeuren, maar je kunt je vinger er niet op leggen wát dan precies. Het is het kantelpunt tussen normaal en abnormaal, tussen herkenbare objecten die omslaan in iets angstaanjagends. Dat kantelpunt, dát zien we.
Cursed Image 1616
De foto die we wél van context kunnen voorzien
Er zit één foto tussen die ik wel kon duiden. Immers, een beetje Nederlander weet het enige juiste verhaal bij onderstaande foto:
Cursed Image 37828
Toch? Zonee: het is de (toenmalige) koningin Beatrix die een bezoek bracht met haar gevolg aan museum Corpus in Leiden.
En bam, weg is het unheimische gevoel. Dit is gewoon een verklaarbare foto. Een rare foto, maar met het verhaal erbij is er niks engs meer aan. In tegenstelling tot onderstaand beeld:
Cursed Image 200231
Uncursed Images
Eén van de volgers van @cursedimages kon het niet langer aanzien en zoekt al enige tijd alle bronnen van alle vervloekte foto’s op. De foto + bronvermelding plaatst hij/zij óók weer op een twitteraccount, getiteld @uncursedimages.
Ze houden elkaar lekker bezig.
Dat account volg ik overigens niet. Jawel, ik pleit altijd voor het verhaal achter de foto, maar dít project is juist zo krachtig door de afwezigheid ervan. Daar moet je niet aan tornen.
Meer contextloze foto’s zien?
Larry Sultan en Mike Mandel deden iets soortgelijks in de jaren ’70, maar dan met foto’s uit de archieven van bedrijven en overheidsinstellingen. Het ratjetoe aan beelden dat dat vervolgens opleverde, doet de wenkbrauwen eveneens fronzen. Bekijk hier de foto’s en het artikel dat ik daar eerder over schreef.