Internet staat er vol mee: reviews van camera’s en lenzen. Want als je de juiste camera hebt, kun je goed fotograferen. Toch? Zodra amateurfotografen de kans krijgen om met professionele fotografen te spreken, is de eerste vraag die ze meestal stellen: welke apparatuur gebruik je? Aargh. Wat leert jou dat? Maakt die camera de foto? Of de fotograaf? Kortom: leer kijken!
Het is een strijd die ik al jaren voer: fotografie gaat niet over camera’s maar over kijken. Vrienden laten soms foto’s aan me zien en zeggen dan snel ‘maarja, dit is natuurlijk wel gemaakt met mijn Iphone’. Nou én! zeg ik dan. Wil je de foto uitvergroten op formaat bushok, dan kom je inderdaad in de problemen. Maar tot die tijd geldt:
De beste camera is de camera die je bij je hebt
Het gaat erom dat je je oog traint, dat je situaties leert herkennen die het fotograferen waard zijn.
De camera doet het werk. Toch?
Nog zoiets: als mensen horen dat ik veel fotografeer dan is er vaak een bovenmatige interesse voor mijn camera. Niemand vraagt naar hóe ik fotografeer, waar ik naar kijk, of waarom ik ervoor kies om dingen in of uit beeld te laten. Nee, die camera dat is een magisch doosje dat als vanzelf mooie foto’s maakt.
Niet voor niets gaat de best bezochte pagina van deze site over met welke camera ik fotografeer. En klik nu eens níet op die link, maar lees dit artikel uit. Daar leer je meer van.
Hoe je een uil tekent
Ik kwam onlangs een plaatje tegen dat precies bovenstaande kwestie visualiseert. Het geeft antwoord op de vraag hóe je ergens goed in wordt. En hoe verdomde moeilijk dat eigenlijk is.
Stel: je wil graag goed uilen kunnen tekenen, zo uit je hoofd. Maar je weet niet waar je moet beginnen. Je gaat daarom wat googlen op internet en vindt dit advies:
Leuk, zul je denken, daar schiet ik weinig mee op als ik die uil wil tekenen.
Klopt.
Want helemaal niemand kan jou leren hoe je precies zélf een uil tekent. Dat vergt namelijk ervaring, urenlang gepruts en vooral veel kijken, naar uilen, naar foto’s van uilen en naar anderen die uilen tekenen.
Goed, nu weer terug naar de fotografie.
Het eerste advies dat je (in overdaad) zult krijgen als je start met fotografie is ‘koop een camera’. Het zijn de twee cirkels van de linkeruil, want daar begin je mee. Het is nog redelijk overzichtelijk en veilig: je kunt reviews gaan lezen (wekenlang), aan fotografen vragen wat zij voor camera’s gebruiken, fotobeurzen bezoeken en ga zo maar door.
Maar dan.
Dan is het draw the damn owl, ofwel shoot the damn photo. Maar hoé?! Tja, dat vergt een hoop van jóu. Want het betekent dat je uren moet gaan maken. Rondlopen, fotograferen, foto’s van anderen bekijken. Of je geeft je net gekochte camera de schuld van je fletse foto’s en blijft in de ‘twee cirkel’-fase hangen: je zoekt verder naar apparatuur die er wél voor gaat zorgen dat je mooie foto’s gaat maken. Je komt, kortom, nooit aan het echt tekenen van die uil toe.
Shoot the damn photo!
Zorg dat je zo snel mogelijk die twee cirkels hebt staan. Desnoods is je telefoon gewoon je camera. Maar stel jezelf ten doel om met regelmaat te fotograferen. Iedere dag één foto. Of een wekelijks ommetje door je wijk mét je camera. Schrijf je in voor workshops van fotografen. Koop fotoboeken of bekijk ze op internet. Word lid van een fotoclub.
Die 2 cirkels, die heb je waarschijnlijk al staan. Aan jou de taak om de rest in te vullen op jouw manier.