Dit jaar begin ik aan mijn vierde fotoserie van het Noordereiland in Rotterdam. Ik heb al eindeloos veel rondjes gelopen op het eiland maar ik zie steeds meer, dus ik ga ermee verder. Althans… deze keer gooi ik wel het roer 180 graden om. Dat is nodig, want ik heb nieuwe fotografiedoelen waar het oude format niet meer lekker in past.
Doel van mijn nieuwe fotografieproject
Ik ga in 2017 voor het eerst afwijken van mijn wekelijkse foto-opdracht. Waarom? Omdat ik de doelen die daarachter zaten, inmiddels allang heb bereikt. Ik begon ooit met de Noordereilandseries omdat ik 2 dingen wilde bereiken:
- Mijn camera beter leren beheersen (door vaak te fotograferen)
- Het aanleren van een wekelijkse routine om naar buiten te gaan met mijn camera (want die foto moest op deze site komen te staan)
Die kan ik allebei eigenlijk wel afvinken. Ik snap mijn camera en ik hoef geen ‘externe’ druk meer om te fotograferen. Sterker nog, ik kan niet meer zonder dat rondje. De camera is mijn uitlaatklep geworden. Maar, ik heb nog wel andere doelen. En dus heb ik mijn opdracht voor 2017 aangepast. Want er moet wel wat te leren blijven natuurlijk. Het potje hieronder staat centraal in die nieuwe invalshoek…
© Kronkeling
2017: mijn nieuwe Noordereilandopdracht
Ik ga in 2017 zes keer in de huid van een bekende fotograaf kruipen en met zijn of haar ogen het Noordereiland fotograferen. Dat sluit perfect aan bij mijn nieuwe fotografiedoelen:
- Leren om seriematig te werken
- Het werk ontleden van andere fotografen die ik bewonder
- Mijn blik verbreden: het gaat niet zozeer om hoe ík de wereld zie, maar hoe andere fotografen die zien
- Kunnen concluderen welke fotografen dicht bij mijn eigen stijl liggen (en die ik dus makkelijker vind om na te doen)
En dan moet die gloednieuwe Noordereilandserie natuurlijk ook een naam krijgen (al behoud ik het recht op wijziging gedurende de looptijd van het project), en wel deze:
2017: Noordereiland door de ogen van …
Ik liep al een tijdje rond met dit idee. Het begon met een stemmetje in mijn hoofd tijdens het schrijven van blogposts over bekende fotografen. Leuk hoor, zei dat stemmetje, dat je probeert die fotografen te doorgronden. Maar je gaat die fotograaf pas écht beter snappen als je hem of haar nadoet. En daar had ik (of dat stemmetje) wel een punt, vond ik.
Wat zijn de spelregels?
Ja, daar komt dat potje om de hoek kijken: iedere 2 maanden grabbel ik in onderstaand potje en vis er een papiertje uit. Daarop staat de naam van een fotograaf die ik goed vind. Vervolgens heb ik 8 weken de tijd om mij te verdiepen in het werk van de fotograaf, een plan te maken hoe ik zijn of haar blik kan vertalen in een fotoserie én tenslotte het daadwerkelijk maken van die serie. Op het Noordereiland natuurlijk. Blijft er toch nog iets bij het oude.
© Kronkeling
De belangrijkste regel bij het kiezen van een fotoproject
Ik heb nog even getwijfeld om gewoon een hele berg fotografen waar ik niks mee heb in dat potje te stoppen. Dát zou pas uitdagend zijn. Maar dat doe ik niet, want ik ken mezelf. Dan is de kans groot dat ik vast ga lopen op een saaie fotograaf. Of ik ga valsspelen en tóch een ander papiertje pakken. Ik heb nu alleen maar fotografen in dat potje waarbij ik sta te popelen om door hun bril te kijken. Daarom is mijn belangrijkste stelregel: zorg voor een haalbaar en léuk fotoproject. Eentje waar je meteen mee wil beginnen.
Als je niet kunt kiezen…
Maar waarom heb ik dan 12 namen in dat potje gestopt, in plaats van gewoon 6 namen te bepalen voor dit jaar? Nouja, dat uitkiezen probeerde ik eerst, maar ik verviel in eindeloze afwegingen. Sommige fotografen maken bijvoorbeeld bijna enkel foto’s bij fel zonlicht, dus die wil ik dan in de zomer doen. Ik raakte verstrikt in een grote puzzel en bedacht toen: ik gooi ze allemaal gewoon in een potje en dan zien we wel. Een beetje uitdaging kan geeen kwaad.
Wie wordt de eerste fotograaf voor 2017?
Omdat het jaar al is begonnen, is dit project dus ook nu gestart. Daarom hierbij de eerste fotograaf wiens jas ik aan ga trekken:
© Kronkeling
De serie (en mijn gestuntel om daartoe te komen) plaats ik op Kronkeling. Tot die tijd kun je natuurlijk nog wel naar mijn oude Noordereilandseries kijken.