Tip 15: stop met dat gecrop!

Croppen – of je foto bijsnijden – is een klusje van enkele seconden. En dat maakt het verleidelijk om ‘lui’ te fotograferen. Gemak dient de mens, is het niet? Nee. Want je betaalt er een prijs voor. De kwaliteit van je foto holt achteruit en je beeldverhouding wordt er ook niet beter op. Zonde. Daarom hier 2 tips om die gewoonte af te leren.

Digitaal fotograferen maakt lui

Met de komst van digitale fotografie werd het wel héél makkelijk om foto’s te maken. Dus doen we dat nu ook, in overdaad. Bovendien kunnen we onszelf foutjes permitteren, we lossen het wel weer op in een fotobewerkingsprogramma. In het analoge tijdperk was die luxe alleen voorbehouden aan fotografen die zelf hun negatieven ontwikkelden in de doka. Nu kan iedereen achteraf lantaarnpalen wegpoetsen en je huid verfraaien. Én croppen, of bijsnijden. Maar doe dat nou niet, want het heeft twee grote gevolgen.

Stop met dat gecrop: een voorbeeld

Hieronder zie je een foto die ik maakte in Isfahan, Iran.

Ik zat op de grond, op een droge rivierbedding en wachtte tot de vrouw in haar zwarte chador de pilaar zou passeren en daardoor mooi zou aftekenen tegen de achtergrond. Dat is gelukt. Maar je oog wordt er niet bepaald naartoe te getrokken. De stenen in de voorgrond leiden af, evenals de donkere vlakken links en rechts van haar. Kortom, het onderwerp is te klein om goed te kunnen zien. Dus, dan ga je croppen, toch?

Je krijgt een rare beeldverhouding

De foto hierboven is de gecropte versie van de rivierbedding – die inmiddels nergens meer is te zien. Op het eerste gezicht ziet het er nog best aardig uit. Maar goed beschouwd het is een rommeltje.

Als je inzoomt in een reeds gemaakte foto (want dat is feitelijk wat je doet als je gaat bijsnijden) dan kloppen de beeldverhoudingen niet meer. Het gevolg is dat de afstanden tussen voorwerpen in elkaar worden gedrukt. De nisjes en de brugpilaren staan te opeengepakt. Terwijl het daar juist zo ruim was! Ik krijg er nu ineens licht claustrofobisch gevoel van. Doordat het in elkaar wordt gedrukt, is het beeld bovendien platter, de diepte valt een beetje weg.

Waar zijn mijn pixels?

Als je gaat bijsnijden, verlies je data. In dat kleine stukje foto zaten nu eenmaal maar een x aantal pixels. Dat worden er niet ineens meer als je gaat bijsnijden. Onderstaande foto kan niet in groot formaat aan de muur hangen, de foto hierboven wel.

 

Tip 1: kijk naar de randen van je foto

Als je iets wil fotograferen focus je je op dat onderwerp. En dat zit zelden aan de randen van je foto. Maar juist dáár moet je kijken om te zorgen dat je een goed gekadreerde foto krijgt. Je moet bewust besluiten of je die boom of auto ook in je beeld wil hebben. Zo heb ik in de ongecropte foto hierboven een bewuste keuze gemaakt om de leunende man op links mee te nemen in de foto. Dat kleine stukje groen achter hem zorgt namelijk voor meer ‘lucht’ in de foto (leg je hand eens op dat stukje foto en zie het verschil als ik het eraf zou hebben gesneden).

Tip 2: Kom dichterbij!

Het is een beetje Afdeling Open Deuren maar ófwel je hebt een zoomlens op je camera, ofwel je hebt twee benen. Misschien wel allebei. En eigenlijk vind ik dat je vooral je benen moet gebruiken. Want zoomlensen drukken de wereld ook flink in elkaar. Sommigen vinden dat fijn, maar ik vind het er niet uitzien. Een kwestie van smaak natuurlijk. Maar die benen heb je niet voor niets. Beweeg!

Crop ik dan nooit?

Jawel. Het gaat er ook niet om dat niemand ooit meer zou mogen croppen, maar weet wat de gevolgen zijn. En als je croppen vooraf kunt voorkomen, doe het! Wat ik helaas achteraf wel regelmatig moet doen, is het rechtzetten van de foto. Om dat te voorkomen zoek ik naar verticale lijnen in mijn foto en kjik of deze evenwijdig lopen met de rand van mijn foto. Werkt meestal, maar zoniet dan ben ik blij dat ik het nog kan aanpassen.

Wat Cartier-Bresson erover zei

Overigens had Henri Cartier-Bresson ook een  bloedhekel aan het bijsnijden van foto’s. Een slechte foto is gewoon een slechte foto, zo vind hij. En terecht.

If you start cutting or cropping a good photograph, it means death to the geometrically correct interplay of proportions. Besides, it very rarely happens that a photograph which was feebly composed can be saved by reconstruction of its composition under the darkroom’s enlarger; the integrity of vision is no longer there.

~ Henri Cartier-Bresson

Maar zélfs bij hem brak nood wet. Het is vrij ironisch dat één van zijn meest bekende foto’s een bijgesneden foto betreft… Links zie je het volledige beeld, rechts de gecropte versie:

En tot slot hier zijn excuus voor het bijsnijden:

There was a plank fence around some repairs behind the Gare Saint Lazare train station. I happened to be peeking through a gap in the fence with my camera at the moment the man jumped. The space between the planks was not entirely wide enough for my lens, which is the reason why the picture is cut off on the left.

Nou, vooruit dan maar.