Dit is een traan onder een microscoop

Zien de tranen van iemand die huilt om een groot verlies er hetzelfde uit als een traan als gevolg van het snijden van een ui? Ja, van buiten wel ja. Maar zijn ze qua structuur ook gelijk? Rose-Lynn Fisher plengde honderd tranen (om verschillende redenen) en legde ze onder de microscoop.

Ergens in 2008 brak Fisher uit in een onbedaarlijk huilen. Tussen het verdriet door vroeg ze zich ineens af of alle tranen er hetzelfde uitzien. En omdat je als fotograaf werkelijk in íedere situatie een kans kunt zien, besloot ze hier een project van te maken.
 

Tranenverzamelaar

Ze begon haar tranen (en die van anderen) te verzamelen, netjes vergezeld van een omschrijving van de bijbehorende emotie. Iedere traan legde ze tussen twee glasplaatjes onder een microscoop vergrootte ze zo’n 10 tot 40 keer. Het resultaat fotografeerde ze met een digitale camera via de microscoop.

Hieronder vind je een aantal van die tranen, inclusief de bijbehorende aanleiding van iedere traan.

 

Tears of possibility/hope

 

Tears of grief

 

Verbanden tussen traan en emotie

Het valt me op hoe verschillend die tranen van elkaar zijn. Dat is leuk want ik ga meteen vrijelijk associëren, als ware de platen een Rorschach inktvlekkentest. Omdat je weet welke emotie bij welke traan hoort, kun je prima een verhaaltje bouwen. De rouwtranen tonen hoekige, harde vormen. En de tranen die verlangen naar vrijheid (hieronder) lijken in elkaar verstrikte touwen waaruit maar moeilijk los te komen is.

 

Tears for those who yearn for liberation

 

Erg wetenschappelijk dichtgetimmerd is het natuurlijk niet. Want er wordt niet gecorrigeerd voor alle mogelijke andere invloeden op de structuur van een traan. Dat weet ze zelf ook wel:

There are many factors that determine the look of each tear image, including the viscosity of the tear, the chemistry of the weeper, the settings of the microscope, and the way I process the images afterwards.

~ Rose-Lynn Fisher

Tears of change

 

Herkenbare patronen uit de natuur

Maar het gaat ook helemaal niet om het produceren van een wetenschappelijk resultaat. Het gaat om de schijn van het objectiveren van een primitieve emotie. En en passant ziet Fisher daar verbanden met andere patronen in de natuur, die verdomd veel op haar foto’s van tranen lijken:

This series is like an ephemeral atlas. Roaming microscopic vistas, I marvel at the visual similarities between micro and macro realms, how the patterning of nature seems so consistent, regardless of scale.
Patterns of erosion etched into earth over millions of years may look quite similar to the branched crystalline patterns of an evaporated tear that took less than a minute to occur.

~ Rose-Lynn Fisher