Wat ik dus niet wist: dat de Volkskrant online beeldverhalen publiceert. Maar dan ook echt mooie, waar beeld en tekst elkaar versterken. Zoals het verhaal over een meisje die eigenlijk een jongetje is. En over een hoofdstad in Myanmar waar niemand woont.
Volkskrant fotokrant
De Volkskrant besteedt van oudsher veel aandacht aan fotografie. In de krant zelf maar vooral ook in Volkskrant Magazine, waar meer artistieke vrijheid is toegestaan vanwege de (minder nieuwswaardige) onderwerpen. Maar nu blijkt dat ze ook online verschil maken.
Ik vond er drie beeldverhalen waar ik pardoes in werd gezogen. De onderwerpskeuze trok mijn aandacht, maar daarna werd ik vastgehouden door het format: je scrollt door het verhaal en de fullscreen beelden heen. Soms verschijnt er wat tekst op de foto, andere keren lees je eerst de tekst en volgt daarna de gehele fotoserie. Dat is geen toeval, daar is over nagedacht. Mensen hebben met elkaar besproken hoe het verhaal het beste tot zijn recht komt.
En dat zie je.
Verhaal 1: Bouwen voor niemand
Kijk bijvoorbeeld eens naar het verhaal over Naypyidaw, een stad die in 2005 in Myanmar uit de grond werd gestampt en de rol als hoofdstad op zich zou moeten nemen. Maar het volk wilde er niets van weten. En dus rijdt er niemand op de 12-baanswegen. Zelfs de ambtenaren die noodgedwongen zijn overgeplaatst naar deze stad, ontvluchten in het weekend en masse de verlaten straten.
Volkskrant beeldverhaal
Verhaal 2: Sils wereld
Sil werd 9 jaar geleden geboren als een meisje maar voelde zich helemaal geen meisje. Op zesjarige leeftijd zei hij tegen zijn moeder:
“mam, weet je dat de huid uit zeven lagen bestaat? Bij mij is alleen de bovenste laag niet helemaal goed”
Wat volgt is een verhelderend inkijkje in de wereld van een kind dat in het verkeerde vel is geboren is. Dat verhaal wordt gevolgd door een fotoserie vol kinderlijke onschuld en speelvermaak. Maar onwillekeurig denk je toch aan de getroubleerde toekomst die dit kind staat te wachten. Omdat we in onze wereld nu eenmaal alles graag opdelen in jongens óf meisjes (alhoewel er recent een opmars is van genderneutrale communicatie – de NS gaat haar decennia oude omroepbericht op stations vervangen. Vertragingen worden niet langer aangevangen met het gevreesde “Dames en heren…”. Straks zijn we allemaal “Beste reizigers…”).
Beeldverhaal Volkskrant
Verhaal 3: Door haat verbonden
Tot slot een bolwerk dat blijft fascineren; een kijkje binnen de gelederen van de Ku Klux Klan. War mensen zijn verbonden door haat. En door een onstuimige verkleeddrift. Want hoe serieus kun je mensen met een puntmuts nu helemaal nemen?
Beeldverhaal Volkskrant
De wijze van weergeven doen mij denken aan het analoge medium – een magazine – Hollandse Beelden. Dat tijdschrift biedt een ruim podium voor fotoreportages van Nederlandse fotografen. Het is een tijdschrift dat je langzaam door wil bladeren. De hoeveelheid tekst is precies goed – niet te veel. Hier draait het om de foto’s, net als in de beeldverhalen van de Volkskrant.