Ik was afgelopen week in Slovenië en daar dacht ik na over de vraag die mij vaak wordt gesteld: “wil je niet je brood verdienen met fotografie?” Mijn antwoord daarop is immer een volmondig nee. Want ik vind: creativiteit moet je de vrije loop laten en niet samenvoegen met de noodzaak om te overleven. Daarom hierbij een tegengeluid, dwars tegen de maak-van-je-hobby-je-werk-manie in. En een korte handleiding over hoe ik werk en hobby combineer.
Spreid je kansen
De heilige graal van deze tijd is het streven om álles uit je baan te halen. Geld, voldoening, persoonlijke ontwikkeling, creatieve groei, etc. Onmogelijk en vooral ook onrealistisch. Wél realistisch: zorgen dat je deze doelen spreidt over verschillende pijlers in je leven. Derek Sivers zegt het mooier:
“Do something for love, and something for money. Don’t try to make one thing satisfy your entire life.”
~ Derek Sivers
Natuurlijk, je baan moet je voldoening geven. Maar je creativiteit volledig kwijt kunnen in een baan, dat is voor de meesten onhaalbaar. Je hebt nu eenmaal doelstellingen, heersende bedrijfsbelangen en kantoorpolitiek. Daarin raakt creativiteit meestal hopeloos verstrikt. Voor sommigen is dat geen probleem, voor anderen móet creativiteit ergens een uitgang vinden. In die laatste categorie val ik.
Bled, Slovenië © Kronkeling
Maar…
De hele dag alleen maar creatief bezig zijn, daar zou ik ook een beetje kriegel van worden. Ik vind het leuk dat ik voor mijn werk met iets concreets bezig ben, namelijk het aansturen van een afdeling die ervoor zorgt dat schepen waar ook ter wereld hun benodigde motorondelen krijgen. Overdag zit ik dus ondergedompeld in de maritieme industrie en los ik logistieke en warehousing problemen op. Lekker feitelijk. Fotografie is voor mij daarvan de tegenhanger – dat is voor mij buiten spelen. Ik heb beide nodig.
Derik Sivers weet ook dit weer mooier te verwoorden:
You get paid and get stability for part of your day, but then need creative time for expression.
So you push yourself creatively, expose your vulnerable darlings to the public, feel the frustration of rejection and apathy, and then long for some stability again.
In practice, then, each half of your life becomes a remedy for the other.
“Maar hoe combineer je je werk dan met fotografie?”, is meestal direct de vervolgvraag. Daar hanteer ik een hele simpele stelregel voor:
Verdeel je vrije tijd zoveel mogelijk in 2 blokken: Make or Play
Dat heb ik niet zelf verzonnen, maar las ik ooit ergens (volgens mij in het boek Tools of Titans van Timothy Ferris). Het komt erop neer dat je je bewust wordt van hoe je je vrije tijd indeelt. Hoeveel tijd ben je nog iets echt aan het máken? Hoe vaak speel je eigenlijk nog, zoals je vroeger deed? Als kind vulde je daarmee 100% van je vrije tijd. Met als gevolg dat je eindeloos creatief was.
Niet voor niets zijn alle kinderen ondernemers; ze bedenken het ene na het andere business model. Ze proberen, ze spelen. Maar als volwassene zak je gemakkelijk weg in een passieve staat van zijn en loop je je hele avond zomaar weg te swipen of zappen.
Maar iets concreter nu, wat valt er dan precies onder Make en wat onder Play? Let wel, het gaat hier om mijn interpretatie. Bij een andere hobby (en een ander karakter) zijn er weer andere activiteiten van toepassing. Maak dus vooral je eigen indeling – maar wees wel kritisch.
Bled, Slovenië © Kronkeling
Make
Schrijf (blogartikelen, dagboek)
Maak (een maaltijd, een trui, een tekening, etc.)
Fotografeer (met Iphone danwel camera)
Wat er niet onder valt: iets maken dat maar op één manier te maken valt. Dan spelen je hersens niet buiten maar ben je gewoon standaard werk aan het verrichten.
Play
Bewerk je foto’s
Bekijk een fotoboek
Ga naar een museum
Praat met vrienden over ideeën
Bepaal de volgorde van een fotoserie
Lees een boek of tijdschrift (British Journal of Photography!)
Wat niet onder Play valt: doelloos browsen, social media, tv kijken (tenzij het een bewust gekozen documentaire of film betreft) en gesprekken over mensen.
Nu is het echt niet zo dat ik me bij iedere wisseling van activiteit afvraag of het wel onder Make of Play valt. Maar bij de start van een weekend denk ik altijd bewust na over hoeveel speel- en maaktijd ik heb. En of ik nog ergens kan schuiven.
De eerste stap is bewustwording van hoe je je tijd invult. Daarna kun je het veranderen – mits je het wilt natuurlijk.
Dus… Maak! Speel!