Fotografie is niet alleen een medium, het is ook een markt. Dat besef je als je op Paris Photo rondstruint en je terloops een galeriehouder hoort melden dat het werkje van Richard Avedon € 600.000 euro kost. Eigenlijk is het het grootste fotomuseum ter wereld, waar je bovendien alle foto’s mee naar huis kunt nemen (mits je geld hebt). Een verslag!
Voor wie is Paris Photo?
Paris Photo is een kunstfotografiebeurs voor verzamelaars met een hele grote portemonnee. Maar ook gewoon voor mensen zoals ik, die zich voor maar 30 euro graag even onderdompelen in al dat duurs en moois (maar ook veel lelijks). Er staan ruim 180 fotogalerieën die tezamen werk tonen van meer dan 2.500 fotografen in Le Grand Palais, Parijs.
Dure foto’s
Paris Photo draait in eerste instantie om geld – veel geld.
Een galeriehouder betaalt zo’n € 65.000 euro voor een stand. Daar wil je wel wat voor terug. Logisch dat je dan geen plaatjes gaat ophangen van een paar duizend euro. Overigens; wát er te zien is op Paris Photo is in strenge afstemming geweest met de curatoren van de beurs. Vooraf moet men met een standplan komen. De grote galerieën weten zich wel verzekerd van een plek, maar voor de upcoming galerieën is het een ware strijd om een plek tussen die 180 anderen. Op Paris Photo staan betekent dat je upscale werk verkoopt – en dat is goed voor je naam uiteraard.
Paris Photo 2017 | © Kronkeling
Vintage fotografie
Er zijn bijzonder veel galerieën die enkel vintage foto’s verkopen. Oftewel: oude foto’s die vlak na het moment van maken ook (vrijwel) direct zijn afgedrukt. Als het oorspronkelijke negatief dan ook nog eens kwijt is, ben je helemaal verzekerd van een megalomane prijs. Hieronder zie je een originele foto van het testen van de atoombom op Bikini Atoll:
Ook de originele NASA foto’s van de maanlanding hingen aan de muur – gewoon voor de verkoop. Overigens zag ik de linkerfoto hieronder voor het eerst als nep-afbeelding: minutieus nagemaakt door Cortis & Sonderegger. Niet van echt te onderscheiden.
Paris Photo 2017 | Kronkeling
Foto’s die niet te koop zijn
Op de eerste verdieping vind je nog veel meer foto’s, maar deze zijn niet te koop. Hier worden 14 “exceptional projects” tentoongesteld.
Paris Photo 2017 | Kronkeling
Daarnaast heeft JP Morgan (hoofdsponsor) zelf ook een tentoonstelling gecureerd. Dit gebied is vreemd genoeg een oase van rust. Het staat niet erg goed aangegeven, en hopelijk blijft dat zo. Is er tenminste nog één plek op Paris Photo waar je even rustig kunt rondbanjeren.
Paris Photo 2017 | Kronkeling
Heel veel fotoboeken
Hieronder zie je de hoek die volledig wordt bezet door uitgeverijen, 32 stuks maarliefst. Eén groot fotoboekenfeest én tientallen signeersessies. Want álle nog levende fotografen van naam en faam vind je hier – gewoon in het wild.
De boeken heb ik dit jaar maar even overgeslagen. In 6 uur tijd kwam ik er niet eens aan toe. Bovendien ging ik de dag erna nog naar hét fotoboeken-event Offprint, dus daar zou ik mijn portie fotoboek ook nog krijgen. Enfin: van de vorige jaren weet ik nog dat je je hier eindeloos in kunt verliezen. Mits je geduld hebt, want het is één grote mierenhoop.
Paris Photo 2017 | Kronkeling
Heel veel mensen
En verder is Paris Photo ook heel druk. De deuren voor de gewone burgerman gaan om 12:00 uur open. Daarvóór kunnen de mensen met geld rustig rondkijken. Zelf stond ik als een volleerde groupie al om 11:15 in de rij. De moeite waard, want dan sta je sowieso om 12:02 binnen. Vanaf dat moment stroomt dat enorme glazen paleis vol. Heel vol.
Paris Photo 2017 | © Kronkeling
Ik struinde er 6 uur lang rond. Wel met heel veel pauzes tussendoor: ik ontmoette een groot deel van de fotografen die ook deelnamen aan de workshop bij Alex Webb eerder dit jaar. En ik ging naar een Artist Talk van Martin Parr – ook een welkome afleiding tussen al die visuele stimuli door.
Paris Photo 2017 | © Kronkeling
Ga erheen volgend jaar!
Kortom, dit is gewoon iets wat je niet mág missen, als fotografie-adept. Met de Thalys ben je bovendien vanuit Rotterdam in 2:37 uur op Gare du Nord. Vanaf daar is het een half uurtje lopen naar le Grand Palais.
Trouwens, er is nog véél meer te doen in Parijs tijdens Paris Photo. Ik reserveerde één dag voor:
Fotofever: fotobeurs voor mensen met een klein (of normaal…) budget
Offprint: fotoboekenbeurs
Polycopies: fotoboekenbeurs op een boot (beetje alternatief)
Photo St. Germain: diverse locaties (vooral galerieën) waar je werk kunt bekijken
Maar daarover een andere keer meer!
P.S. Begin dit jaar maakte ik een fotoserie over weer een andere kunstbeurs voor rijken, de Tefaf in Maastricht. Mijn verslag en foto’s daarvan vind je hier.