Mijn domste fotoproject

Als je de overzichten van 2017 moet geloven, bestond het jaar enkel uit hoogtepunten. Ik keek echter met een andere bril naar de 8.820 foto’s die ik heb gemaakt in 2017. Wat was nu eigenlijk mijn slechtste foto-idee dit jaar? Want jawel, die had ik zeker. Het resulteerde in een slecht staaltje fotojournalistiek. Met ook nog een blauwe knie als gevolg. De foto’s heb ik nooit gedeeld omdat ik mezelf nogal stupide vond. Maar van mislukte acties leer je ook (of júist), besef ik nu.

Allereerst: ik heb weinig op met voetbal. Maar als Rotterdammert kwam je er dit jaar niet onderuit: Feijenoord werd kampioen. Op 7 mei liep de stad en omstreken uit naar de Coolsingel, verwachtingsvol over wat er komen ging.

Maar er kwam niks.

Want Feijenoord verloor op 7 mei een potentiële kampioenswedstrijd. Toen Excelsior met een derde goal op een onvermijdelijke overwinning afstevende, leek het mij een puik plan om de treurnis onder de Feijenoord-fans te fotograferen. Ik zag een mooie serie voor me, een beetje a la Martin Parr met zo’n vette knipoog naar de banaliteit van dit feest en dat flinterdunne verdriet.

Het liep anders.

Want ik stond op de verkeerde plek, op het verkeerde moment. Namelijk óp de Coolsingel toen de ME besloot om charges uit te voeren.

Ik rende weg. Ik had immers weinig zin om met mijn snufferd op het NOS-journaal van die dag te verschijnen. Niet zo goed voor je carrière. Bovendien had ik er niks te zoeken. Dus klom ik over het hek, naar de juiste kant. Precies op dat moment werd de charge uitgevoerd, waardoor ik van schrik over het hek heenkukelde en mezelf een blauwe knie bezorgde.

Even later stond ik noodgedwongen voor het stadhuis. Twee uur lang. Want alle straten waren afgesloten om verdere relschopperij te voorkomen.

Naïef idee (en dus een slecht staaltje fotojournalistiek)

Kortom, het was een wat naïef idee. Kort na thuiskomst bekeek ik de foto’s. Ik vond het niks. En dus sloot ik deze idiote episode af door ze te laten verstoffen in Lightroom. Tot nu dan, want ik heb er wel degelijk wat van geleerd. En juist díe lessen zijn ook leuk om te delen. Daarom hieronder de zaken die ik een volgende keer anders zou aanpakken wanneer ik een journalistiek event fotografeer.

1. Bepaal vooraf je plan

Bij een journalistiek event kun je vooraf je plan bepalen. Dat deed ik echter niet, ik ging gewoon de stad in en fotografeerde er op los. Dat zie je terug in de foto’s; het is een allegaartje. Het zou handiger zijn geweest als ik bijvoorbeeld vantevoren had besloten om enkel verdrietige supporters te fotograferen.

2. Neem de juiste camera mee

Ik ging op stap met een camera met vast brandpunt. Maar wat ik fotografeerde waren situaties waarbij ik graag had willen inzoomen. Dit had ik vooraf kunnen weten als ik een plan had gehad… Nu baalde ik achteraf.

3. Weet waar je goed in bent

Ook al had ik een plan gehad, dan nog had ik niet kunnen bevroeden dat het zo uit de hand kon lopen in de stad. Want het was een vreemdsoortige chaos waarbij het stadscentrum slachtoffer werd van een doelloos soort woede. Mijn hoofddoel was op dat moment om zo snel mogelijk buiten beeld te raken, niet om te fotograferen. En daar heb ik dan weer géén spijt van. Want ik ben geen journalistiek fotograaf, zoveel is mij nu duidelijk. Geen vluchtige nieuwsberichten, maar liever het trage, bestendige beeld. Geen gedonder en gedoe. En geen blauwe knie.