Dingen stuk maken. En dat dan fotograferen.

Stel je mag een teddybeer uit elkaar trekken óf iets van grote hoogte laten vallen op een betonnen vloer. Wat kies je? Het geeft een vreemd voldoenend gevoel om iets netzolang te forceren totdat het stuk is. Echt helemaal kapot. Sommige mensen doen dat de hele dag, en ze krijgen er nog geld voor ook. Andreas Meichsner maakte er een fotoserie van. 

Iedereen begint met stukmaken

Als kind zit deze bezigheid in je standaard repertoire: bij verveling kies je iets uit wat je stuk kunt maken. Daartoe word je vriendelijk gecorrigeerd of hardhandig gestraft – afhankelijk van de opvoedkundige visie van je ouders. Enfin, na enige tijd voel je de vrijheid niet meer om dingen stuk te maken. Bovendien zijn die spullen inmiddels jóuw spullen, met je eigen geld aangeschaft. Dat geeft een andere kijk op de zaak: nu mógen diezelfde artikelen niet meer kapot. En om die onbreekbaarheid te garanderen, zijn dus andere mensen bezig met testen of de boel een beetje solide is.

Dat testen, dat doen ze in een testfaciliteit in Duitsland.

 

Conceptuele fotografie?

Zonder enige context had ik klakkeloos aangenomen dat het hier ging om conceptuele kunst waar ik meestal geen donder van snap. Kijk bijvoorbeeld eens naar de vrouw in de foto hieronder. Ze sleept een ladekast voort met behulp van een touw over haar schouder. Daar zitten vast allerhande lagen in verborgen. Gewoon een potje vrij associëren, dan komt er wel iets. Maar in dit geval is het allemaal onzin. Want wat je ziet is ook exact wat er gebeurt, zonder diepere betekenis. De enige vraag die blijft is wát deze vrouw precies test met het over de grond slepen van een lade.

 

De kunst van het weglaten

De serie had er heel anders uitgezien als Andreas Meichsner voor een reportage had gekozen. In zijn foto’s krijg je bewust weinig context te zien. Dat maakt dat de beelden surreëel zijn, en je wanhopig zoekt naar wat hier nu precies getest wordt. Juist door informatie wég te laten, creëert de fotograaf een microkosmos met zijn eigen regels. En die regels probeer je vervolgens te achterhalen. Je kijkt dus actief en onderzoekend naar de foto. Precies wat de mensen ín de foto doen met hun product.

I don’t try to explain anything in my photographs. In fact, I try to do the opposite: ask a question rather than provide an answer.

Meichsner via The Guardian