Dit artikel kwam met moeite uit mijn vingers. Omdat ik immens verveeld was en niks fotografisch me écht kon boeien deze morgen. Verzetten heeft geen zin; ik kan dus maar beter óver dat vervelen gaan schrijven, want vervelen is goed. Omarm het gewoon en zie maar wat ervan komt.
Ik heb de halve ochtend nagedacht over een artikel. Maar er kwam niks. Misschien kwam dat ook wel een beetje doordat ik wanhopig zocht naar inspiratie en telkens verstrikt raakte in interessante zijpaden. Zo las ik bijvoorbeeld een artikel over dat écht verveeld zijn eigenlijk niet zo vaak meer voorkomt. Er is altijd wel een klein klusje, een whatsapp-groep of een volle vaatwasser waarmee je aan de slag kunt.
De auteur van het artikel zat 8 uur lang in een vliegtuig zonder Ipad doch mét een principiële weigering om voor het onboard entertainment system te betalen. Zodoende keek ze voor zich uit en dacht na. Wat volgde was een amusant artikel over verveeld zijn in tijden van overvloed.
Mediteren langs de snelweg
Gisteren verveelde ik me ook trouwens. Maar dat was ingepland vervelen. Ik dwaalde met mijn camera op het Kleinpolderplein. Of nouja, niet óp, maar exact in het midden, dwars tussen alle fly-over snelwegen. Ik wist niet precies wat ik er te doen had, behalve dat iedere keer als ik Rotterdam in rijd, ik me bedenk ‘verdorie, ik moet daar eens fotograferen’.
Enfin, zodoende.
Ik liep 1,5 uur in de takkeherrie van het voorbijrazende verkeer. Dat had een bijna meditatieve uitwerking op mij. Een nutteloos stukje land waar geen voetganger wat te zoeken heeft, maar waarin de gemeente wel degelijk tijd – en zelfs een kunstwerk – in heeft gestopt. Ik wist dat niet, nu wel.
Het was een eerste verkenning van de omgeving aldaar. De foto’s zijn niks – ik was er rond het middaguur dus het licht was hard. Het maakte niet uit, ik leerde de omgeving zien en weet nu iets beter wat de interessante hoeken zijn. Binnenkort nog maar eens terug dus, om me aldaar verder te vervelen.
Mentale koude douche
Dat ergens op één plek ronddwalen zonder duidelijk doel is als een mentale koude douche; even wennen, maar je frist er enorm van op. Ik schreef eerder over dat doelloos ronddwalen in Tip 31: Fotografeer 4 uur lang op één plek. Om een plek écht te kunnen zien, moet je er zijn. Niet vluchtig, niet half append en ook niet als je een half uur later alweer een afspraak hebt.
Wie ook fijn kan schrijven over verveeld zijn, is tekenaar / schrijver / auteur / inspirator Austin Kleon. Voor hem is verveeld zijn een feestje. Om je een handje op weg te helpen geeft hij een simpele opdracht:
Kortom, ga je vandaag eens lekker vervelen. Wat Einstein ookal gewoon aanraadde trouwens:
“Creativity is the residu of time wasted.”
~ Albert Einstein
P.S. Kun je weinig met zoveel ongerichtheid? Lees dan dit boek: het geeft je iets meer handvaten om gericht te kijken als je ergens ronddwaalt.