Een contactlenzenfabrikant die een fotograaf de opdracht geeft om Londen gedurende 24 uur haarscherp te fotograferen en de resultaten vrij beschikbaar te maken. Zo’n “gigalapse”is stuk leuker dan een suffe advertentie waarin je je contactlenzen aanprijst, wat mij betreft.
Op een onbekende dag in februari 2018 maakte Henry Stuart met zijn camera vanaf één standpunt ieder uur een foto. Dat deed hij met zijn Nikon D850. Om tot 7,3 gigapixel te komen moet je dus heel veel foto’s maken en bijelkaar voegen. 6.240 foto’s om precies te zijn.
Dankzij die enorme resolutie kun je de tekst op borden lezen die 8 kilometer verderop staan. Maar je kunt er ook mensen mee bespieden:
Gluren bij de buren
Helaas valt er niet heel veel te bespeuren. Engelsen doen meestal de gordijnen dicht. Zélfs als ze op grote hoogte zitten en zich toch (onterecht) onbespied zouden kunnen wanen. Hoe anders is dat in Nederland, waar je tijdens een wandelingetje door de wijk het gehele huiselijke leven van je buurtgenoten mee krijgt. We zijn – voor wat betreft onze huiskamer – toch best een exhibitionistisch volkje. Die Engelsen dus niet. En na eindeloos scrollen door de uren en langs de gebouwen vond ik helemaal niets. Natuurlijk was dat ook helemaal niet het doel van deze serie. En buiten dat je geen mensen ziet, is het toch vermakelijk dat je zo door een stad heen kunt dwalen.
Zelf op onderzoek door Londen? Dat kun je hier doen.
Of als je wél een geslaagde voyeuristische fotoserie wil zien: Floriane de Lassée fotografeerde wolkenkrabbers en al wat daarin leeft (al is het wel in scène gezet..).
Meer weten over hoe de beelden zijn gemaakt? Kijk dan het filmpje hieronder.