Het lijkt een schilderij, maar dat is het niet. Teun Hocks gaat omslachtiger te werk: hij maakt een foto in sepia, kleurt deze in met verf, maakt een decor op de voorgrond en gaat er zelf in staan. Je moet er maar zin in hebben.
Juist dat gepriegel en gepruts met een foto is wat hem zo aantrekt:
“Als ik alleen op de knop van mijn camera moest drukken, was ik al lang opgehouden. Ik ben een knoeier, een prutser een bedrieger”
~ Teun Hocks via nrc.nl
© Teun Hocks
Hocks is zo’n kunstenaar waarvan je de beelden direct herkent: hij schetst een surreële wereld waarin bijna altijd een sukkelig ventje figureert. Dat ventje is hijzelf, maar toont – zegt hij zelf – verder geen enkele gelijkenis met hem als persoon:
“Dat mannetje is geen zelfportret. Hij is een onopvallende figuur, aan wie een niet aflatende eenzaamheid kleeft.”
~ Teun Hocks via nrc.nl
De inkleuring van het beeld maakt hij warm en filmisch. Mij doet het denken aan een plaat uit een kinderboek: een simpele weergave met slechts een paar elementen en toch voelt het rijk geïllustreerd.
© Teun Hocks
“Geen titel”
Meestal vind ik het irritant: werken zonder titel. Ik verwijt de artiest mentale luiheid, vooral als het werken betreft waar geen touw aan vast is te knopen. Hocks maakt er een punt van dat zijn foto’s allemaal de naam ‘geen titel’ dragen. Hij vindt dat de kijker het zelf maar uit moeten zoeken. Echter, bij hem snap het wel. Want als de titel een referentie naar de grap in de ‘foto’ zou maken, sluit dat alle andere mogelijkheden uit. Het wordt – kortom – een gesloten foto. En dat is zonde.
© Teun Hocks
Analoog knutselen
Hocks verzint dus alles bij elkaar, maar hij gebruikt daarvoor alleen maar analoge technieken: hij maakt een foto, print deze levensgroot uit, hangt hem op, kleurt hem in met verf, maakt een decor op de voorgrond, zoekt bijpassende rekwisieten en gaat zelf in het beeld staan. Middels een afstandsbediening maakt hij vervolgens een foto met zijn Hasselblad camera. Een hoop werk voor één beeld, maar het resultaat is er dan ook naar. Eigenlijk doet fotograaf Erik Johansson iets soortgelijks, maar dan met photoshop.
© Teun Hocks
Voor wie tijd heeft: in onderstaande aflevering van Hollandse Meesters (15 minuten) zie je Teun Hocks aan het werk. Het is een mooi inkijkje in een geest die het spelen niet is verleerd. En als je nog meer tijd over hebt, die hele serie van Hollandse Meesters is één groot kijk- en inspiratiefeest.