We hebben een nieuwe Fotograaf des Vaderlands. Wat dat precies inhoudt is mij onduidelijk, maar wat ik wél weet is dat Jan-Dirk van der Burg bij Nederland hoort als ware hij een blokje kaas. Zijn fotoseries tonen een Hollandse kneuterigheid waar we stiekem ook een beetje trots op zijn.
Olifantenpaadjes
Ik kende Jan-Dirk van der Burg eigenlijk alleen van zijn boek Olifantenpaadjes. Het boek laat een diep-menselijk instinct zien; wij zoeken overal de kortste route. Leuk wat zo’n stedenbouwkundige bedenkt aan rechtlijnige wegen, als we kunnen afsnijden dan dóen we dat.
En zo onstaan er talloze olifantenpaadjes, paadjes die zijn uitgesleten in het gras omdat die route korter blijkt. Het begint met iemand die het gras platwalst, het eindigt met een ingesleten pad dat onderdeel is geworden van de infrastructuur.
Je zal wel gek wezen om het níet te bewandelen. In onderstaand (ietwat gedateerde) filmpje vind je het verhaal achter die paadjes vanuit het perspectief van de wandelaar, de gemeente-ambtenaar en dus die stedenbouwkundige.
Naar aanleiding van dit artikel zocht ik even op waar je dat Olifantenpaadjesboek kunt kopen. Maar dat kan enkel nog tweedehands, en voor een vrij exorbitante prijs. Slimme aanschaf geweest, destijds.
Fotograaf des Vaderlands
Ik ben er toch even ingedoken, in wat zo’n vaderlandse fotograaf zijn nou behelst. Wikipedia vermeldt:
“De Fotograaf des Vaderlands is een persoon die gedurende één jaar als ambassadeur optreedt voor de Nederlandse fotografie. Het idee is in navolging van de Dichter des Vaderlands. Initiatiefnemers zijn het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam en FOAM in Amsterdam.”
Veel wijzer word ik daar niet van. Typisch zo’n marketingdingetje. Ik kan er derhalve weinig zinnigs over schrijven. Maar het leidde bij mij wel tot het opzoeken van zijn huidige werk. Ik bleef eindeloos scrollen op de site van Jan-Dirk van der Burg. Een kleine greep uit zijn werk:
Golf
Van der Burg zoekt momenten op die lullig zijn. Denk aan een beginnend golfer die zijn bal in de bosjes slaat en vanuit daar het spel moet voortzetten.
Indien dat mogelijk is, uiteraard.
Nederland cursusland
Ook zoiets: de wildgroei aan cursussen in ons land. En de idioterie die we in die eendaagse trainingen moeten ondergaan.
Kortom, ik draag Jan-Dirk van der Burg een warm hart toe. Fijn dat hij nu Fotograaf des Vaderlands is, wat dat ook mag behelzen.
Andere kneuterigheid
Meer Nederlandse kneuterigheid zien? Ilvy Njiokiktjien fotografeerde 100 Nederlandse verjaardagen. Wat zitten wij toch altijd achterlijk in een kringetje. Wat overiges wel weer handig is bij het doorgeven van de leverworst. Of kijk naar het werk van Peter de Krom. Hij fotografeerde schatgravende Nederlanders op het strand.