Een paar weken terug zag ik de serie M van Zuzanna Szarek. “Grappig”, dacht ik, maar niet blogwaardig. Doch sindsdien zie ik telkens een halfverscholen M in het landschap. Een M die zich schijnbaar bescheiden opstelt, maar toch felgloeiend je blik opeist.
Voorheen zag ik die M’s zelden, nu dus overal – dankzij Szarek. Derhalve schrijf ik er tóch maar een artikeltje over. Wie weet raak ik er zo van af (en zadel ik jou ermee op).
Hierbij:
Een typologie
Het idee van deze serie is simpel en iedereen zou de serie zo kunnen voortzetten. Het is een typologische stijl. Dat betekent dat je als fotograaf classificeert en daarmee overeenkomsten laat zien die wellicht niet zo duidelijk zijn zónder alle beelden naast elkaar.
In dit geval gebeurt dat met de M van McDonalds. Ze staan her en der lukraak in het landschap (in Nederland vooral langs snelwegen) en dienen perfect als lokaas voor 7-jarigen.
Zin in meer typologieën zoals Zuzanna Szarek?
Steffen van Malder fotografeerde huizen achter hoge heggen.
Klaus Pichler richt zijn camera op rottend voedsel.
En Eric Oglander fotografeert spiegels die men te koop biedt op internet (en waar de verkoper dan per ongeluk zelf ook in te zien is).