Ik ben net een uur terug in Nederland, ik was een weekend naar Londen. Dat betekent dat ik nu nog – op zondagavond – als de wiedeweerga twee artikelen ‘moet’ schrijven voor Kronkeling. Om het simpel te houden schrijf ik daarom over datgeen waar ik nóg vol van ben: het Victoria & Albert Museum (V&A) in Londen.
Ga je naar Londen, dan ga/moet je naar Tate Modern. Althans, zo lijkt het wanneer ik mensen vraag om museumtips. Maar ik was al tig keer naar Tate geweest. Meestal snapte ik niks van het werk dat ik daar zag.
Dus ditmaal besloten we anders.
Het V&A stond al op mijn shortlist omdat er twee flinke zalen zijn ingeruimd voor fotografie. Maar potverdrie, buiten die zalen is er ook een hoop boeiends te zien. Om te beginnen met het gebouw zélf.
Dat gebouw toont 150 jaar bouwkunstgeschiedenis. Het lijkt met iedere nieuwe zaal alsof je een volstrekt ánder museum inwandelt. Modern, Victoriaans, Edwardiaans, en ga zo maar door.
Vervolgens dwaal je door talloze zalen met juwelen, schilderkunst, glas-in-loodkunst, zilver- en goudkunst en weet ik wat al niet meer. Het is idioot veel. Daarom raad ik je ook aan om te beginnen met datgene waarvoor je het museum bezoekt (in mijn geval fotografie). Anders val je al gauw ten prooi aan museummoeheid.
Over fotografie dus
Terug naar waar ik voor kwam: fotografie. In het V&A is momenteel een tentoonstelling te zien over de geschiedenis van fotografie. Ik heb er al veel over gelezen (en er hier over geschreven) maar dat deerde niet. Want al die onderwerpen uit de historie kwamen nu tot leven; het V&A heeft namelijk gewoon een hoop origineel werk in bezit. Het was dus een feest der herkenning.
Zo zag ik de Brownie camera, waarvan de introductie wat mij betreft vergeleken kan worden met die van de smartphone (lees hier mijn artikel daarover).
Of de originele contactvellen van de bewegingsstudies van Edward Muybridge (die overigens ook zijn vrouw vermoordde):
Of het originele boek van Henry Fox Talbot; pencils of nature.
Talbot speelde een belangrijke rol in de onstaansgeschiedenis van fotografie. En als je daar meer vanaf wilt weten, kun je het beste het boek River of Shadows lezen.
Ben je niet in de gelegenheid om naar Londen te gaan, kijk dan vooral even op de V&A website, waar je een keur aan informatie over fotografie vindt.
Verliefd
Voor zover dat mogelijk is: ik ben verliefd geworden op dit museum. Laat de grote namen links liggen op je volgende trip naar Londen maar ga hierheen. Mocht je het niks vinden, dan betaal ik je entree terug.
Ohnee, nóg een voordeel:
Dit museum is gewoon gratis toegankelijk 🙂