Zou jij je telefoon, inclusief wat erop staat, voor 1.000 euro verkopen? Ik niet. Ene Riccardo wel. Al zijn foto’s zijn nu te zien in Riccardo Uncut, een anderhalf uur durende slideshow. En dat zegt dan weer iets over onze tijdsgeest.
Wat er op mijn telefoon staat
Maar eerst even over mijn telefoonfoto’s. Laatst moest ik mijn telefoon ontgrendeld aan een vreemde afgeven. De camera was kapot. Nu blijken er busjes rond te rijden die on the spot jouw kapotte telefoon kunnen repareren. Zo’n dienst kan natuurlijk alleen maar bestaan omdat we met z’n allen niet meer zonder die telefoon kunnen.
Enfin.
In die 30 minuten zonder telefoon dacht ik (ietwat onrustig) na over wat die ‘vreemde’ nou eigenlijk zou kunnen vinden van al mijn foto’s. En hoeveel die beelden nu werkelijk iets over mij zeggen.
Op mijn telefoon vind je een breed scala aan foto’s van:
- krassen op een huurauto (als bewijs – ze zaten er al op)
- teksten bij foto’s (gemaakt op Fotofestival Naarden)
- mijn nieuwe bankpas – zodat ik het rekeningnummer in mijn telefoon heb
- eten, eten, eten
- wifi passwords op exotische locaties
- screenshots van skateroutes
- screenshots van recepten
- laptops (voor vergelijkend warenonderzoek)
- talloze van mij samen met (zeer) een significante ander
Is dat allemaal interessant voor iemand anders? Niet echt. Maar het zegt wél wat over hoe wij nu – in deze tijd dus – onze telefoon gebruiken als dagboek. En over de mate waarin we onze waarheid cureren. Want zelden maak je maar één foto van jezelf of van een ander. We maken er 10, en pakken dan het beeld dat het beste past bij hoe wij onszelf (en de ander) graag zien. De rest laten we staan – ruimte zat.
Die Riccardo doet dat ook, weten we door het project Riccardo Uncut. Maar hoe kwam dat tot stand?
Het project Riccardo Uncut
Eva en Franco Mattes plaatsten via social media een oproep; wie wilde zijn telefoon – inclusief beeldmateriaal tot tenminste 10 jaar terug – aan hen verkopen voor 1000 euro?
“That would show us the changes in a person’s life, as well as changes in the nature of photography as social media and how smartphones have transformed our relationship to image-making.”
34 mensen reageerden, waaronder Riccardo. Zijn 3000 foto’s en video’s zie je allemaal terug in de slideshow van anderhalf uur. Dat gebeurt chronologisch, maar Eva en Franco benadrukken sommige beelden door ze langer te laten zien. Hieronder lichten ze hun werkwijze toe:
Het resultaat: de slideshow
De slideshow is een vervreemdend inkijkje in een mensenleven dat toch best veel op ons eigen leven lijkt. Dat komt omdat we dezelfde momenten als ‘fotomoment’ betitelen, en dus grofweg dezelfde foto’s maken. Bovendien zie je de tijd voortschrijden; mensen dragen andere kleding, kapsels en de kwaliteit van de foto’s verandert gaandeweg.
De gehele slideshow kun je hier bekijken. En voor een (hele kleine) indruk: zie hieronder.