Op vakantie is goed kijken gemakkelijk; alles wat je ziet is interessant. Maar zelfs je vakantieblik is maar beperkt houdbaar. Tel maar eens het aantal foto’s dat je maakt in de eerste en in de laatste paar dagen van je vakantie. Tijdens mijn laatste vakantie had ik daar gelukkig minder last van dankzij het boek On Looking. Grappig hoe je door lezen beter kunt leren kijken.
Saai boek?
Gek genoeg ben ik al drie keer begonnen in het boek On Looking of Met Andere Ogen (hier te verkrijgen), maar nooit las ik het uit. Het leek me zo saai: de auteur Anna Horowitz wandelt met verschillende personen een rondje rondom een huizenblok in New York. Al deze mensen bezien de wereld door een andere bril. Door met hen op te lopen hoopt Horowitz ook meer te leren zien.
Ze begint het boek met een wandeling met haar tweejarige zoontje. En daarom haakte ik dus telkens af, dat zoontje vond ik niet zo boeiend. Maar wat bleek; iedere wandeling zijn haakjes voor Horowitz om je nog veel meer te vertellen, meestal vanuit haar achtergrond als cognitief psycholoog. Zo leer je hoe een opgroeiend kind leert kijken, en hoe je blik (en dus je aandacht) verandert met de tijd.
In het boek ga je wandelen met een blinde, maar ook met een dokter die iemands’ wandeltred kan lezen (en dus overal potentiële heup- en knieoperaties ziet). En dan is er nog de persoon die alles weet over de (bizarre hoeveelheid) dieren die ongezien naast ons leven in een stad.
Bovendien leert dit boek je ook om je omgeving te evaren door te luisteren.
Leuk weetje: waarom zingen vogels het meest tijdens zonsop- en ondergang. Dan is de lucht koeler en reikt hun getwinkeleer veel verder dan overdag. Veel efficiënter.
Hoe clichématig ook, je gaat door dit boek echt met andere ogen door kijken. En je beseft welke kijkvoorkeuren je zelf hebt. Want jou vallen weer andere dingen op.
Zo zie ik altijd overal schaduwen. En mensen die eenzaam in de verte turen. Maar ik zie ook etalages vol boeken, ik merk affiches op voor aankomende toneelvoorstellingen. Ik zie vogels, en dan vooral aalscholvers die hun vleugels drogen op lantaarnpalen.
Kortom, lees dit boek.
Wat zie jij?
Meer zien maar geen zin om het boek te lezen? Lees dan dit artikel. Of loop de volgende keer eens avondwandeling in je eigen buurt en kijk ernaar als ware je een buitenaards wezen (iets wat ik 4 jaar lang iedere week deed op het Noordereiland).