Tóch maar weer naar Unseen geweest dit jaar. Traditiegetrouw was daar veel gefröbel met foto’s te aanschouwen. Maar ook wat nieuw werk van fotografen die ik wél hoog heb zitten. Alles wat je ziet op Unseen mag namelijk niet ouder zijn dan twee jaar. Hierbij mijn 3 hoogtepunten. Waaronder een fröbelfoto!
Het hoort er inmiddels een beetje bij: mijn gezeur over de breiwerkjes die te zien zijn op Unseen. Oftewel: foto’s waarmee is geprutst. Omdat dat conceptueel kennelijk heel verantwoord is.
Ieder z’n smaak natuurlijk.
Maar eerlijk is eerlijk, dit jaar zag ik één zo’n werkje dat me toch wel aansprak. En omdat ik – in principe – alleen werk bespreek dat ik wél goed vind (anders wordt dit zo’n zuur blog), deel ik hier die foto. De rest laat ik maar even buiten beschouwing.
Hoogtepunt nr 1: David Favrod
Laten we beginnen met de fröbelfoto. Althans, hij is op het randje. Want al te bonte fratsen blijf ik niks vinden.
Het is een foto van Favrod, de meest rechterfoto hieronder. Je ziet een cartoonesk silhouet van iemand die van grote hoogte ter aarde is gestort.
Ik ging er nog wat dichter met mijn neus op staan, gefascineerd door de diepte van het gat dat het figuur had achtergelaten. Er viel me nog niks geks op.
Totdat ik nóg dichterbij kwam. Toen zag ik dit:
En dat zag ik niet meer zodra ik weer een stapje achteruit ging.
Een meesterlijke leugen, deze foto. Waar het over gaat?
“This work represents my compulsion to build and shape my own memory. To reconstitute some facts I didn’t experience myself, but which unconsciously influenced me while growing up.”
~ David Favrod via Lenswork
En dat doet hij dus middels echt beeld en getekend beeld in één, zonder dat je het aanvankelijk doorhebt. Net zoals dat je herinneringen je gigantisch om de tuin kunnen leiden. Zonder dat je het weet.
Meer werk van hem vind je hier.
Hoogtepunt nr 2: werk van Cortis & Sonderegger
Het creatieve duo Cortis & Sonderegger maakt iconische foto’s na. Maar dan in miniatuur, het zijn hele knutselwerken, maar – voor mij althans – met een sterker verhaal. Van de miniatuur maken ze vervolgens weer een foto, inclusief het gereedschap waarmee ze de foto hebben geënsceneerd.
Ze hebben er al een hele trits, waaronder die hele bekende foto van Henri Cartier-Bresson. Hun nieuwste knutselwerk is een beeld dat mij niet zo bekend was: Seated female nude van Eugène Durieu and Eugène Delacroix uit 1854:
Daar maakten zij dan weer dit van:
Ik stond er met mijn neus bovenop, maar het was onmogelijk om te bepalen of ik nu naar een foto in een foto zat te kijken, of naar een schilderij of naar een beeldhouwwerk. Dat om de tuin leiden met wat je ziet op een foto – dat vak dat verstaan zij als geen ander.
En wat kost dat dan?
Dit dus:
Een slordige 14.000 euro. Maar dan heb je wel een lijstje er omheen. En als je dat geld nergens hebt liggen: meer werk van Cortis & Sonderegger kun je hier gratis zien.
3. Elina Brotherus
Tot slot een voor mij onbekende naam, Elina Brotherus. Onderstaand beeld hield mijn blik vast:
Het is een wat absurdistische aanblik, zo met die teckel op tafel. De vrouw is Brotherus zelf, je ziet haar vaker terug in haar eigen foto’s. Het zijn bevreemdende beelden waar ik nog niet echt de vinger op kan leggen, maar ze fascineren me wel. Hier vind je haar website.