Het maakt eigenlijk niet uit waar ik ben: Taiwan, Rotterdam, ik zie de laatste tijd overal hetzelfde. In mijn foto’s vallen telkens mensen bijna weg in hun stedelijke omgeving. Hoe komt dat toch?
Die eenvormige blik heb ik vooral sinds de workshop die ik volgde bij Ed Kashi. Daarvoor kwam ‘ie soms bovendrijven (zoals bij deze fotoserie van een overbevolkt eilandje in Colombia), maar dat waren slechts knipogen naar de blik die ik nu heb.
Kortom, ik heb voor het eerst (zo voelt het althans) echt focus. En omdat ik weet dat dat slechts een tijdelijke staat van zijn is, schrijf ik hier op hoe ik in deze staat ben gekomen.
Bloggen doe ik namelijk vooral omdat ik zo ellendig veel vergeet. Door alles op te schrijven onthoud ik het beter. En vergeet ik het toch, dan kan ik het zelf terug lezen op dit blog.
Mijn recept voor focus
- Werk wekelijks aan je plakboek.
- Volg tenminste eenmaal per jaar een meerdaagse workshop bij een fotograaf.
- Sluit je aan bij een fotografiewerkgroep die tenminste maandelijks bijeenkomt.
- Exposeer je werk! Doordat ik zo intens met mijn foto’s bezig ben, lijkt de kern van mijn te exposeren serie op mijn netvlies te zijn gebrand. Je kunt natuurlijk ook doen alsof: maak een fotoserie, selecteer, print en hang ze aan je eigen muur. Je kunt het zo groot en zo klein maken als je zelf wilt.
En zo komt het dus dat ik boven- en onderstaande foto’s maak in Taiwan. Allebei in de stijl van de fotoserie waar ik nu aan werk.
Enfin, wie weet heb jij ook wat aan mijn recept. Of misschien helemaal niet, en geldt voor jou weer een volstrekt ander lijstje.
Leuk om over na te denken!
