Zodra heel Nederland zich voortbeweegt in files en hoosbuien, vlucht ik het land uit. De maand oktober spendeer ik derhalve bijna helemaal in Taiwan. Geen files, 30 graden, een frisgroen binnenland, azuurblauwe zee en iedere avond lekker eten. Maar qua doelen gebeurt er deze maand niet zoveel.
Eerst nog even een terugblik naar vorige maand: toen kreeg ik een portfolio review van iemand die dat vaker doet. En dat was zinvol.
Waarom?
Allereerst dwingt het me om mijn verhaal en mijn vragen op papier te zetten.
Het leuke is, die persoon stelde mij weer hele andere vragen, waardoor ik ook anders naar mijn fotowerk keek. Even een korte blik door de ogen van een ander. Hoe vaker je dat doet, hoe beter je wordt in het overbrengen van je verhaal.
Enfin, het motiveert me om door te gaan, net zoals de workshop van Ed Kashi dat deed.
Een ander doel vorige maand: het maken van een plakboek. Daar ben ik inmiddels lekker mee aan het knutselen. Een artikel over dat plakboek volgt spoedig 🙂
Terug naar deze maand
Wegens mijn vakantie heb ik geen al te hoogdravende doelen qua creativeit en fotografie. Gewoon een beetje spelen met mijn camera, net zoals de vrouw dat doet in de foto hierboven (gemaakt in Tamsui, Taiwan). Verwachtingen over geweldige fotoseries van Taiwan heb ik volledig losgelaten. Iets wat ik trouwens leerde toen ik in Nicaragua was.
Mijn camera heb ik natuurlijk wel altijd bij me – een gewoonte die overigens weinig opvalt in Taiwan: veel Aziaten zijn vergroeid met hun camera en/of telefoon. Bijgevolg botsen ze op straat regelmatig tegen me op, hun ogen vastgekluisterd aan een beeldscherm.
Wat ik doe in oktober
Nouja, misschien doe ik dan toch 1 groot fotografieding deze maand: de opening van een groepsexpositie in Rotterdam. De aanloop er naartoe was al een leerzaam feestje: een fotovaklab bezoeken, papier uitzoeken, wel of geen lijst. En dan: welke foto’s komen aan de muur?
Dit linkt eigenlijk perfect aan een onderwerp waar ik eerder over schreef: dat fotografie uit 3 fases bestaat, maar dat je zelden evenveel aandacht schenkt aan alle fases.
Wat ik lees in oktober
Ik lees deze maand iets volstrekt buiten de voor mij gebaande paden: Three Body Problem van Cixin Liu – een science fiction verhaal. Of – zo heb ik geleerd – een hard science fiction verhaal, wat betekent dat wetenschappelijke details zoveel mogelijk kloppend / logisch zijn. Totnogtoe fascineert het boek me enorm, maar het verhaal uitleggen is schier onmogelijk.
Wat ik luister in oktober
Tot slot: ik luister deze maand naar een vrij oude podcast: StartUp van Gimlet Media. Waarom?
Twee redenen: ik ben groot fan van bijna alle podcasts die Gimlet maakt.
En twee: recentelijk werd bekend gemaakt dat Spotify dit podcastbedrijf heeft gekocht voor meer dan 200 miljoen dollar.
Deze podcast zijn ze begonnen toen Gimlet nog helemaal niets was, zelfs de naam moest nog worden verzonnen. Het hele proces (inclusief de lastige privegesprekken met zijn vrouw en nachtelijke overpeinzingen) deelt Alex Blumberg ‘live’ in deze podcast. Een eerlijke inkijk in iets wat niet vanzelf 200 miljoen dollar waard wordt.