We grossieren met z’n allen in foto’s die al miljoenen keren zijn gemaakt. Ene Sam Morrison plukte 1300 van zulke foto’s van Instagram, allemaal gemaakt in New York. Die plakte hij achter elkaar, waardoor een filmpje ontstaat dat als pastiche dient van wat de gemiddelde toerist ziet in NY.
Het was wel een fiks klusje: Morrison zocht zo’n 200 uur op Instagram naar foto’s die in New York zijn gemaakt, leidend tot en filmpje van een minuut.
De gebruikte foto’s moesten onderling een logisch verband hebben met elkaar. Zo draait het camerastandpunt in het filmpje volledig om een rijdende gele taxi heen. Althans, die illusie creëert hij door de beelden vlak achter elkaar te vertonen.
Kijk zelf maar naar de ‘crowdsourced hyperlaps’:
Ansichtkaartfoto’s
Bij eerste aanschouwing vond ik dit filmpje iets verdrietigs hebben. De gebruikte foto’s zijn geen foto’s maar een bewijs dat je ergens bent. De beelden roepen:
“kijk mij eens hier zijn!”
Toen ik het voor de tweede keer bekeek, realiseerde ik me dat we dit vroeger (van vóór de tijd van de smartphone) ook al deden. Maar toen stuurden we een ansichtkaart. Dus zou je dit ansichtfoto’s kunnen noemen; het schreeuwerige smaldeel lijkt enkel ten doel te hebben om te imponeren.
Die vertraging van een ansichtkaart per post is nergens voor nodig wanneer je direct via Instagram je vrienden de ogen kunt uitsteken. En dus doet niemand dat meer.
De enige aan wie ik een kaartje stuur vanuit verre bestemmingen is mijn oma. Daardoor weet ik dat de ansichtkaartenbusiness op z’n retour is: het wordt steeds laster om een kaartje te vinden. En wát er is, zijn plaatjes van de stad uit de jaren ’80. Er worden nauwelijks nog nieuwe ansichtkaarten gemaakt. Logisch ook: de mensen zonder internet worden schaarser.
Maak onderscheid
Ik doe het zelf ook hoor, ansichtfoto’s delen. Maar sinds ik het onderscheid maakt tussen foto’s en ansichtfoto’s, ben ik me ervan bewust. En dat helpt me om na te denken over welke ándere foto’s ik wil maken. Zodat ik niet thuiskom met een zooitje plaatjes die je ook ingelijst bij IKEA ziet liggen. Dat mag ook een doel zijn natuurlijk. Want ze worden grif verkocht (het verhaal achter één zo’n foto vind je hier). Zolang je maar bewust kiest waar je fotografie voor gebruikt. Zo kun je je eigen verwachtingen managen.
Hetzelfde, maar dan anders
Je kunt ook iets anders doen met die standaard toeristenplaatjes, iets wat tot iets écht moois leidt. Corinne Vionnet voegde ze samen tot één schilderachtig beeld. En dat zou ik dan weer wel aan mijn muur willen hangen.