Onze vingers laten vreemdsoortige sporen achter op onze schermpjes. We klikken, tappen, appen en swipen dat het een lieve lust is. Jos Jansen toont het vettige resultaat van ons gedrag op tientallen schermpjes. Het ziet er stumperig uit.
Dwangneurose
Fotograaf Jansen vroeg zich af: hoe breng je onze collectieve dwangneurose indirect in beeld? Gamende jongeren, mensen in metro’s die lusteloos naar een schermpje staren – het is allemaal al gedaan. En allemaal allang cliché. Jansen vloog het anders aan, met zijn fotoserie Battlefields.
De kunst van het weglaten
Jansen wilde aanvankelijk op de achtergrond nog games laten zien. Dat bleek niet te werken. Die vette vingerafdrukken op een beeldscherm vertellen al het hele verhaal.
Het resultaat is een lyrisch beeld van ons geswipe. Wie is hier de baas? Waar komt die informatiehonger vandaan? De beelden zijn abstract én herkenbaar tegelijk. Ik ga onwillekeurig peinzen over wat deze persoon precies heeft lopen doen op het scherm. Een spelletje? Iets gekocht? Tinderen?
De tekst die bij de fotoserie hoort, is ook het delen waard trouwens:
Kortom, klap je laptop dicht, leg die telefoon neer en ga vandaag naar buiten. Dáár gebeurt het, en niet op dat stomme schermpje.
Oja, en neem je camera mee.
Meer van Jansen zien? Dit is zijn website.