Ik heb een flinke afwijking voor alles wat nieuw is. Ben ik bezig in een boek, dan wil ik het liefst al weer aan een nieuwe beginnen. Ik heb een schriftje vol foto-ideeën. Dat groeit nog steeds. Ieder nieuw idee lijkt beter dan het vorige. Mijn focus is ver te zoeken. Daarom nu: een pleidooi om jezelf te herhalen.
Altijd maar nieuwe dingen
Met internet en een smartphone heb je de hele wereld binnen handbereik. Je kunt voor niks een online fotocursus volgen bij het MoMA in New York, met een fotografisch algoritme spelen of gratis foto’s van Hans Aarsman downloaden.
Heb jij op één van bovenstaande links geklikt, of stond je op het punt daartoe?
Dat bedoel ik nou.
Misschien is het wel één van mijn belangrijkste interne gevechten in mijn fotografische ontwikkeling: ik dwaal bij het minste of geringste af. Na een museumbezoek pen ik mijn schriftje weer vol nieuwe ideeën.
Er kan zoveel. En daarom is het zo moeilijk om je te focussen op één ding. Want daarvoor moet je een hoop uitsluiten. En dankzij internet wéét je nu ook wat je allemaal uitsluit. De berg met ongeleefde mogelijkheden wordt steeds groter naarmate je ouder wordt.
Dat schuren aan het oppervlak van al die nieuwe dingen kun je beter verruilen voor diepgang. Hoe meer tijd je in iets steekt, hoe beter je erin wordt. Het zijn die verdraaide 10.000 uur waar iedereen het altijd maar over heeft. Dat voelt als schier onhaalbaar. Logisch ook want dat aantal geldt voor topsporters en gevierde pianospelers.
Wil je beter fotograferen, dan kom je al een bijzonder ver met 250 uur per jaar. Te veel, zeg je?
Reken eens uit hoeveel tijd je jaarlijks besteedt aan Netflix.
Je moet het natuurlijk wel wíllen.
Enfin, voor wie wil: doorloop deze drie stappen en start met jouw 250 uur.
1. Bepaal je doel
Kies vooraf wat je met die 250 uur wilt aanvangen. Gebruik ze gericht, anders wordt het alsnog een potpourri. Maar hoe maak je je eigen opdracht gericht?
Stel jezelf de vraag: waar was je een jaar geleden graag mee gestart, zodat je nu goed op streek zou zijn geweest?
Of pak je foto / fotoserie erbij waar je het meest trots op bent. Borduur daarop verder, de komende 250 uur.
2. Wees specifiek
“Meer fotograferen” is niet specifiek. “Iedere vrijdagmiddag ga ik een fotowandeling maken” wel. Ik heb 4 jaar lang het Noordereiland in Rotterdam gefotografeerd – ieder opvolgend jaar maakte ik mijn opdracht nóg specifieker. Gek genoeg werd ik daar steeds creatiever van.
3. Maak een jaarplanning
Je hebt een specifiek doel voor ogen. Mooi, dan kun je nu een planning maken. Wat betekent jouw doel voor de aankomende maand? Gebruik dit fotojaarplan om tussendoelen te bepalen.
En waar besteed ik 250 uur aan?
Ik schrijf iedere zondagochtend zo’n 4 uur voor dit blog. Dat telt op tot ruim 250 uur per jaar. Toen ik ermee startte wilde ik graag meer leren over fotografie. Het blog is voor mij een fikse stok achter de deur om wekelijks bezig te zijn met fotografie. Immers: ik moet iedere zondag 2 artikelen schrijven. Dit blog is dus de aanjager van mijn fotografische nieuwsgierigheid.
En voor wat betreft fotograferen: ik wil dit jaar 125 uur besteden (want minder mag ook) aan fotografisch werk dat voortborduurt op de fotoserie die ik maakte tijdens de workshop van Ed Kashi. Zoals de foto boven dit artikel.
Dus… waar start jij vandaag mee?
P.S. Wie weet is dit de zoveelste keer dat je iets wil beginnen, maar strandt het telkens weer. In dat geval moet je er eerst even achter komen wát je nu precies tegenhoudt. Bijna alle fotografische “angsten” zijn te herleiden tot twee kernangsten. Welke heb jij?