Sommige gewoontes merk je niet eens meer op. Zoals dat foto’s doorgaans op ooghoogte hangen. Logisch, want dat kijkt fijn. Maar het is ook saai; ik voel me al gauw een museumbezoeker en word terstond moe. Het kan ook anders.
In een museum hangen foto’s meestal op ooghoogte naast elkaar. Daartussen zit voldoende witruimte, zodat iedere afzonderlijke foto voldoende kijk-aandacht krijgt. Het is een nonverbale taal die de bezoeker meldt: let op, dit werk is belangrijk.
Kijk naar de expositie zelf
Als ik een fototentoonstelling of museum bezoek, kijk ik niet alleen naar hetgeen er wordt getoond, maar ook hoe het wordt getoond. Er zijn namelijk vele vergaderingen vooraf gegaan aan de uiteindelijke expositie. Ik vind het leuk om zelf te bepalen of ik het resultaat van al die discussies geslaagd vind, of dat ik het anders had gedaan. Eén van de elementen waar ik naar kijk, is de wijze waarop de foto’s zijn opgehangen (meestal op ooghoogte). En welke kleur de muur heeft waaraan de foto hangt (meestal wit).
Het wordt leuk als men afwijkt van de standaard. Wat doet dan de foto, en de expositie in zijn geheel?
De foto in zijn omgeving
Viktoria Binschtok speelt bewust met manieren om een foto te tonen. Het gaat haar niet eens zozeer om de foto zelf: de meeste beelden plukt ze uit de media. Het gaat haar om wat de verschijningsvorm en de context kunnen doen met wat je ziet.
Bijvoorbeeld 3 foto’s, ingelijst en strak tegen elkaar:
Of een foto zonder duidelijk eindpunt:
En waarom hangt een foto eigenlijk altijd recht…?
Dit artikel schrijvende, besef ik weer hoezeer ik fotografiefestival Rencontres de la Photographie mis. Ieder jaar bezoek ik dat festival in Arles, Frankrijk. De wijze waarop de foto’s daar worden geëxposeerd is minstens zo goed als het fotowerk zelf. Er valt daar zoveel te zien, dat ik er meestal wel een artikel of drie op dit blog aan wijd. Maar dit jaar niet, want het is gecancelled wegens COVID-19.
Enfin, de exposities van vorig jaar laten ook duidelijk zien wat je kunt doen met de omgeving waarin een foto hangt. Hier vind je wat voorbeelden.
De impact van het formaat van een foto
Eerder schreef ik al eens over de impact van het formaat van je foto. Dat bepaalt mede wat je ervan vindt. Beide uiteindes van het spectrum – heel groot of heel klein – associeer je met iets waardevols. En daar maken fotografen en galeriehouders gretig gebruik van. Hier lees je er meer over.