Erg smetvrezerig was ik nooit, maar het coronavirus weet me toch aardig die kant op te duwen. En dus was ik nu verwoed mijn handen na het boodschappen doen. Maar terwijl ik dat doe denk ik: die boodschappen, die zijn aangeraakt door anderen. Moet daar niet ook een doekje over heen? De fotoserie van Lewis Bush laat zien dat dat inderdaad geen gek idee is.
Boodschappen doen als een forensisch onderzoeker
Bush pakte het boodschappen doen anders aan. Hij ondernam de activiteit als ware hij een forensisch onderzoeker. Hij beschouwde de supermarkt als plaats delict en betrad deze met latex handschoenen. Bij thuiskomst bepoederde hij zijn boodschappen met vingerafdrukpoeder. Ineens is er geen vermoeden meer van eerdere vingers op zijn nieuwgekochte spullen, hij kon de vingerafdrukken nu gewoon zien.
Het zijn de vingerafdrukken van de mensen in de supermarkt, in het sorteercentrum, in het centrale magazijn. De mensen die ervoor zorgen dat we überhaupt boodschappen kunnen doen, bij ons om de hoek. En daarmee wordt het project groter dan enkel ‘kijk eens wat een contaminatie op je boodschappen’, zo stelt Bush:
What began as an inquiry into fears about contamination has also become one about the traces left behind by the labourers who make our modern economies possible.
Shop workers, parcel delivery people, warehouse workers and the like are among the most poorly paid and also often most exposed in a time of social distancing.
That vulnerability, in large part, stems from their invisibility to the rest of us, even when they – and their traces – are in fact right in front of our eyes.
~ Lewis Bush via zijn website
Deze serie is een mooi voorbeeld van hoe een goede fotoserie leunt op een sterk idee. De uitvoering ervan is clean en recht voor z’n raap: links een foto van het bepoederde product, rechts een close up van de gevonden vingerafdrukken. Het gevolg is dat onze boodschappen er ineens crimineel uitzien.
Dankzij deze fotoserie denk ik de volgende keer dat ik de boodschappen thuis uitpak dus hier aan. Weet niet of dat nu een grote vooruitgang is…
Nog meer vingerafdrukken
Jos Jansen doet ook iets met vingerafdrukken. Maar dan op onze telefoonschermpjes. Want die zitten berstensvol met onze vettige vegen. Een mooie weergave van onze collectieve verslaving.