De aardappel wordt volgens Ellen Mandemaker zelden goed bekeken. Jammer, want onze alledaagse oerknol heeft vele verschijningsvormen. Ik zie er zelfs mannetjes in sinds ik haar project De Aardappel heb gezien.
Mandemaker zoekt haar onderwerp dichtbij huis; naast haar – op het Friese platteland – woont aardappelteler Fokke Fokkema. In 2016 startte ze haar fotografische onderzoek, waarbij ze diverse aanvliegroutes gebruikt om de veelkoppigheid van de aardappel in beeld te brengen.
Kijk bijvoorbeeld eens naar het moment dat de Lady Rosetta voor het eerst het levenslicht ziet:
Je kunt niet anders dan hier een vrolijke snuiter in zien: twee oogjes met een dopneus. Of ben ik té antropomorfisch afgesteld..?
Aardappel Picasso
Met onderstaande aardappel Picasso is er geen ontkomen aan. Zijn hoofd is zó asymmetrisch en surreëel dat Mandemaker besloot om samen af te reizen naar het Picassomuseum in Parijs. Daar zou hij zich toch beter thuis moeten voelen.
Lichtkiemen
En dan is er nog een serie Lichtkiemen. De kiemen associeer ik met aardappels die ik te lang geleden heb gekocht en waar ik nu niks meer mee kan. Weggooien dus. Maar als je goed kijkt, zijn diezelfde kiemen luxe hoofddeksels van de aardappel.
Poederschurft
Sommige aardappels worden ziek. Hoe zit dat eigenlijk? Mandemaker bezocht het Fries Landbouwmuseum (in dit land heb je voor alles een museum) alwaar ze preparaten van aardappelziektes fotografeerde. Hieronder zie je de Poederschurft. Klinkt ook als een goed scheldwoord trouwens.
Om je onderwerp heen dansen
Het project De Aardappel laat zien dat je door in te zoomen steeds meer ontdekt over jouw gekozen onderwerp. Hoe beter je kijkt, hoe meer je ziet. Dit blog staat bol van de voorbeelden. Kijk bijvoorbeeld eens goed naar het bord waarvan je eet. Of lees dit boek om zelf beter te leren kijken.
Trek gekregen door al die aardappels? Kijk dan ook eens naar dit project over dat nog lekkerdere oerhollandse product.