Ik ben gevangen in het tijdsbeeld van vandaag. Wat ik nu zie, lijkt er altijd al te zijn geweest. Totdat ik naar foto’s van vroeger kijk. Ineens zie ik de verschillen: rode brievenbussen, de V&D, veel te wijde kleren, lelijke brillen. Allemaal dingen die schoorvoetend zijn veranderd of verdwenen.
Vandaag is geen eindpunt
Het vreemde is: vandaag lijkt altijd het eindpunt te zijn. Alles heeft immers geleid naar hoe de wereld er nu uitziet. Ik vergeet dat we onderdeel zijn van een voortschrijdende lijn. Zo kan ik me dus ook niet voorstellen dat ik over tien jaar naar een foto kijk van de straat waarin ik woon en dan denk “Oja, in zo’n benzine auto reden wij ook”.
Als je maar lang genoeg wacht, wordt het alledaagse weer bijzonder.
Alleen welke elementen bijzonder worden, is lastig te voorspellen. Blogger Austin Kleon zegt daar het volgende over:
The trouble is that it’s hard to predict what will be interesting, and a lot of what will eventually be interesting will be saved on accident, because somebody didn’t bother to throw something out, or it got lost, or it was buried somewhere.
(Archeologists love uncovering garbage dumps, for example)
~ Austin Kleon
Neem nou vandaag. We zitten midden in de tweede of misschien al derde COVID-19 golf. We moeten ‘s avonds voor 21:00 uur binnen zijn en het land is gehuld in code rood, wat dan weer betekent dat alles wit is. De overheid vertelt ons dat we sneeuwballen mogen gooien, maar niet naar de buren. Schaatsen mag ook, doch enkel in tweetallen. En mits je überhaupt nog ergens schaatsen hebt kunnen kopen, online.
Zo’n dag komt niet meer terug. Maar belangrijker nog: het straatbeeld van vandaag (met of zonder sneeuw) ook niet. Er wordt de komende tijd vast weer wat bijgebouwd, weggehaald. Iets overgeschilderd. Nieuwe auto’s gekocht, deelscooters neergezet, andere bestrating en zo verder.
Wat kies jij vandaag om te fotograferen? Wat is – denk jij – vandaag nog alledaags, en over 10 jaar bijzonder? Die fotografische keuze is een kunst op zich:
Life is selection. The work of the gardener is simply to destroy this weed, or that shrub, or that tree, and leave this other to grow.
But which weed? Which shrub? Which tree?
Exactly. That’s the art.
~Ralph Waldo Emerson via Austin Kleon
Hoe je tijd fotografeert: twee voorbeelden
Als fotograaf kun je alleen vaste momenten in tijd vastleggen. Maar je kunt ook hetzelfde fotograferen, op telkens een ander moment. Wat je dan krijgt, zijn zoekplaatjes.
Richard McGuire tekende een heel boek bij elkaar over slechts één plek. De enige variabele waarmee hij speelde, was de tijd. Zijn boek Here is nog steeds één van mijn lievelingsboeken.
De fotografische vertaalslag van het boek Here vind je bij Chris Dorley-Brown. Hij doet aan herfotografie; het fotograferen van plekken met tussenpozen van jaren. Dat ziet er dan zo uit.
En voor wie liever aan de slag gaat met het vastleggen van zijn eigen leven (ook bijzonder over 10 jaar, maar dan alleen voor jou en je omgeving), hier wat tips over hoe te beginnen.
Genoeg gelezen nu, aan de slag!