Hoe vaker ik fotografeer, hoe meer ik denk in beelden. Hele specifieke beelden zelfs. Dat komt omdat ik mijn ogen bewust voedt. Ik kalibreer mijn blik op een stijl die ik mooi vindt. Hoe ik dat precies doe, lees je hieronder.
Toerist in Marken
Dit weekend was ik in Marken, een voormalig eilandje in het Markermeer. Ik voelde me even een buitenlander die zich gulzig vergaapt aan deze pittoreske plaats. Alhoewel ik het niet zo bont maakte als bezoekers in 2019:
Toeristen gluren bij bewoners naar binnen, kloppen op de houten schotten om te controleren of het wel echt hout is, plukken bloemen uit privétuinen en gebruiken bloembakken als as- of afvalbak.
Via het Noordhollands Dagblad
Die hordes mensen zijn verdwenen, evenals de touringcars en gidsen. Er was eigenlijk niemand meer, behalve de bewoners.
Enfin, ik maakte een trits foto’s, zonder enig doel. Waarschijnlijk om me te verhouden tot de omgeving, om iets te doen hebben. Dat doen toeristen nu eenmaal.
Dit was één van de foto’s die ik daar maakte:
Eenmaal thuis bekeek ik de foto op mijn computer, en zag ik een sterke overeenkomst met een foto die ik een paar weken eerder maakte in een vakantiepark in Hellevoetsluis:
Ik gebruik zelden een compositie waarbij het beeld wordt ingekaderd door twee ‘weglopende’ muren. Dat ik dit nu wel doe, heeft – denk ik – te maken met het feit dat ik heel vaak en heel lang heb gekeken naar die foto die ik maakte in Hellevoetsluis. Omdat ik lang heb getwijfeld of deze wel of niet paste in mijn fotoserie over dat park. Ik heb mijn ogen dus ‘gekalibreerd’ op dit beeld.
Maar wat moet je hiermee? Nou, dit dus:
Ga op fotodieet
Diëtisten zeggen graag you are what you eat. Voor een fotograaf geldt hetzelfde:
jouw fotodieet bepaalt wat je ziet
Wees heel gericht in waar je (echt) naar kijkt, want dat zie je terug in wat (en hoe) je fotografeert. Voor wie hier serieus mee aan de slag wil: maak een kalibreermap. Daarmee kalibreer je je ogen vlak voor je gaat fotograferen. Of vlak voordat je gaat nabewerken. Een andere methode is het maken van een inspiratieplakboek.
Tot slot nóg een foto die ik maakte. In veel van mijn foto’s zijn verkeersborden te zien. De oorspronkelijke bron daarvan ben ik kwijt. Het kan Stephen Shore zijn, Hans van der Meer, of allebei, plus een beetje van mezelf.
