Onlangs bezocht ik Fotofestival Naarden (FFN). Eens per twee jaar verandert het lieflijke vestingstadje in een walhalla voor fotografieliefhebbers. Vestingwallen, bunkers, de Grote Kerk; allemaal worden ze omgetoverd tot expositieruimte. Wat mij betreft het leukste fotofestival van ons land.
Eigenlijk wilde ik dit jaar weer naar het fotografiefestival in Arles, Frankrijk. Maar mijn beoordeling bij de Fotoacademie viel precies in de openingsweek van dat festival (sidenote: ik mag door naar het volgende jaar). Bovendien leek het programma in Arles een beetje te zijn uitgekleed als gevolg van corona.
Dus: gelukkig hebben we Naarden nog. En trouwens: de bedenkers van het Naardense festival waren in 1989 zó onder de indruk van Rencontres de la Photographie in… Arles, dat ze besloten iets soortgelijks te doen in Naarden. Kortom, een prima alternatief.
Een plattegrond
Iedere editie van FFN heeft een eigen thema. Maar dat is puur voor de marketing, want je kunt er met gemak ieder project onder hangen. Dit jaar is het thema The Art of Living. Prima.
Naarden is klein, derhalve kun je de locaties binnen de vesting prima wandelend verkennen. Op het kaartje hieronder krijg je een goed beeld van de kleinschaligheid:
Hoe druk was het?
Ik was er op een zeer zonnige zondag en bereidde me voor op rijen bij de grotere locaties. Dat bleek onterecht, het was bijzonder rustig. In de ochtend (FFN opent om 10:30) hadden we zelfs het rijk alleen op menig locatie. Jammer dat het festival niet meer mensen trekt, maar voor mij als bezoeker prima.
Enkele highlights
Allereerst: bekijk gewoon alles als je er bent. Dat red je makkelijk in een dag, inclusief uitegebreid terrasbezoek. De highlights hieronder zijn daarom gewoon een lukrake visuele greep uit het aanbod.
Studio Trompettersteeg | Eva Roefs
In de coronacrisis was het ineens leeg op de Wallen, waar fotograaf Eva Roefs woont. Wie zijn haar buren eigenlijk? Ze zette een studiootje neer in de Trompettersteeg en portretteerde hen, van de prostituees en hun klandizie tot de horeca-uitbaters en Ajax-fans.
citaat uit een Volkskrantartikel over dit project
Living alone (together) | Hanneke Wetzer
Wetzer fotografeerde alledaagse scènes thuis met haar nieuwe huisgenote, haar “best friend forever Nadiah“. Het valt niet direct op dat Nadiah een (seks)pop is. De fotoserie toont een vervreemdend dagboek van twee meisjes als lockdown-buddies.
Ga naar het tuincentrum
Dit is een locatie die niet te bewandelen is vanaf Naarden-Vesting. Je kunt een fiets pakken bij de VVV-winkel, of je kunt met je eigen auto er naartoe. Ik deed dat laatste. Sla deze locatie niet over, want je vindt er een stuk of 13 fotografen en de sub-expositie Celebrate the Dutch Landscape.
Bovendien: een voormalig tuincentrum is sowieso een toplocatie om foto’s in te exposeren. Moet je gezien hebben.
Storytelling | Alex Timmermans
Het werk van Timmermans hing ook al in 2017 op FFN, eveneens met beelden uit de serie storytelling. Weinig vernieuwend, maar waar ik met name blij van werd is de locatie van deze beelden. Het contrast tussen de poëtische, dromerige beelden en de ingeslotenheid van de vestingwal, zorgen voor een mooi contrast.
Timmermans gebruikt het natteplaatprocedé, een tijdrovend proces met zóveel stappen dat het een wonder is als een foto er ongeschonden uit tevoorschijn komt. Ik liet ooit zo’n foto van mezelf maken, hier zie je het resultaat.
Foto’s zonder toelichting
En dan nog wat lukrake beelden. Gewoon, omdat dit blog anders te lang wordt en er ook nog wat te onderzoeken over moet overblijven 🙂
Eerdere edities
Hier vind je mijn drie must-sees van FFN 2017. En twee jaar later mijn visuele afdronk van FFN 2019.
Voor wie het wel fijn vind om zo op een afstandje een fotofestival bezoeken, lees ook eens over hoe het er in Arles aan toe gaat. En vooral waarom je er heen moet, volgend jaar dan.