Foto’s van mijn urbex experiment

Onlangs bezocht ik een voormalige ijzersmelterij in Völklingen, Duitsland. Daar kun je een wandelroute van vijf kilometer volgen. Tussentijds klim je – met helm op – 40 meter omhoog om bovenop de hoogovens het geheel te kunnen aanschouwen. Ik ben geen urbex-fotograaf, maar ik zou het er bijna van worden. Een selectie van mijn foto’s.

Wat is het?

De ijzersmelterij is zo’n zes hectare groot en domineert de stad Völklingen. Het is een voorbeeld van een geïntegreerd ijzer- en staalcomplex dat het hele productieproces op één locatie bijeenbrengt ijzer smelten en de productie van stalen balken. In de hoogtijdagen rond 1965 werkten er meer dan 16.000 arbeiders. De fabriek werd in 1986 stilgelegd.

Tijdens mijn bezoek op een zaterdag in juli, waren er nog zo’n 10 andere bezoekers, wat zorgde voor een vreemde, desolate sfeer. De aanwezige wolken benadrukten die sfeer nog eens, resulterend in een fotomanie mijnerzijds. Nergens mensen in een megalomaan en duister complex: blijer kun je mij bijna niet maken.

Urbex

Wat ik deed was eigenlijk een brave versie van urbex, ofwel urban exploring. De niet-brave versie is het bezoeken van verlaten gebouwen zonder expliciete toestemming. Maar daar heb ik het lef niet voor.

Enfin, hierbij een selectie uit mijn serie.

Voor de Where’s Wally? liefhebber: er staan drie mensen op de foto hieronder 🙂

Ook leuk: de ruimte in en om de fabriek wordt nu ook gebruikt voor andere doeleinden. Zo vind je binnenin ook een foto-expositie en installaties van kunstenaars. Buiten wandel je dwars door de urban art. Daarnaast organiseren ze ook concerten in de voormalige fabriekshallen. Vet.

Voor de mensen met een camper: er is een officiële ADAC camperplaats pal naast het complex. Weer eens wat anders dan een plek aan een lieflijk riviertje in een groene vallei. Erg storm liep het trouwens niet met de campers, op de dag dag ik er was:

Voor wie het nog niet duidelijk was: hierbij een hartelijke aanbeveling om Völklinger Hütte te bezoeken als je ooit eens in regio Saarland bent. Meer dan de moeite waard.

Trouwens, ik bedenk me zojuist dat ik wél eerder aan urban exploring heb gedaan. En wel in Taiwan. Zie hier mijn resultaten van dit maffe UFO-dorp. Overigens was dat ook gewoon publiek toegankelijk.