Ik kreeg onlangs feedback op mijn blog van een (voor mij bekende) lezer. Hij heeft het gevoel dat ‘ie telkens wat móet als hij mijn artikelen leest. En dat dat best vermoeiend is. Snap ik, want ik word soms ook moe van mezelf. Dus dit keer geen geschrijf over wat je allemaal moet doen. Alleen maar een tip om een serie te kijken.
Make & Play
Eerder schreef ik over dat ik mijn tijd grofweg opdeel in brokken van maken en spelen. Mijn blogonderwerpen vallen ook binnen die twee brokken: alle tips richten zich op maken, terwijl de artikelen over andere fotografen en projecten gaat over spelen, oftewel inspiratie opdoen. De laatste tijd ben ik vooral veel aan het maken, en dat komt dan weer omdat ik aan het afstuderen ben aan de Fotoacademie (over mijn project lees je hier binnenkort meer). En die maakfocus vind je dus ook terug op dit blog. Het is een beetje uit balans. Dus daarom nu een artikel enkel gewijd aan dingen die ik consumeer. Speciaal voor die ene lezer 🙂
Severance
Ik kijk bijna nooit series. Ik raak zo snel verveeld (of geïrriteerd) dat ik de tweede aflevering zelden haal. Maar heel soms wringt een serie zich door mijn idiote filters heen, en dan ben ik verliefd. Zo ging het bij Severance (Apple TV), een serie die een mix lijkt te zijn van mijn drie favoriete series: Lost (behalve het einde), The Office (Britse versie) en Black Mirror. Het verhaal in het kort: werknemers bij het bedrijf Lumon Industries hebben een herseningreep ondergaan waardoor hun werk- en privégeheugen van elkaar zijn gescheiden. Op werk weten ze dus niet wat ze ná werktijd doen, en vice versa.
Dat gegeven vind ik al fascinerend, maar minstens zo gaaf is de setting. Neem nou deze scènes, die fotografisch gewoon om op te eten zijn (en in de verte aan werk van Erwin Olaf doen denken):
De plant op de kast doet me trouwens ook denken aan deze fotoserie over wegkwijnende Duitse kantoorplanten.
Opening titles
Tegenwoordig kijkt niemand meer naar de intro van een serie. Je kunt ‘m zelfs standaard doorspoelen. Des te mooier vind ik het dat er ontzettend veel werk is gestoken in de opening titles (wat is het Nederlandse woord hiervoor?!) van Severance. Kijk zelf maar:
En als je dan toch bezig bent: hier ook meteen de trailer.
Cyborgs
De mensen in deze serie hebben dus een implantaat in hun hersens – zonder medische noodzaak. Minstens zo creepy is dat er een groep mensen is die vrijwillig – en amateuristisch – allerhande zaken implanteren bij zichzelf. Deze bizarre fotoserie toont de (soms onsmakelijke) gevolgen daarvan.
Enfin, veel kijkplezier 🙂