In mijn zoektocht naar onderwerpen voor dit blog, vind ik van alles waarvan ik niet wist dat ik het zocht. Zoals een kort fragment van een comedian die de term vuja dé introduceert. Een fenomeen dat we best wat vaker mogen toepassen.
Déjà vu
Eerst even terug naar de term die wél bekendheid heeft: de déjà vu. Dat is het sterke gevoel dat je een moment al eens hebt meegemaakt, terwijl je wéét dat dat niet zo is. Vermoedeling ontstaat dit door een soort ‘kortsluiting’ in de hersenen. Normaliter reist het beeld vanuit je ogen naar een plek in je brein dat zorgt voor de bewustwording van wat je ziet. Pas daarna sla je het op. Bij een déjà vu wordt per ongeluk het beeld éérst opgeslagen, en daarna word je je ervan bewust. Daardoor voelt het alsof je een specifiek moment al eens eerder hebt beleefd, zonder dat je weet wanneer.
Vuja dé
En dan het tegenovergestelde, de vuja dé. Een betere introductie dan George Carlin, kan ik niet geven, dus kijk even deze naar dit filmpje van 25 seconden:
Kortom, bij een vuja dé heb je juist het sterke gevoel dat dit exacte moment nog nooit is voorgekomen. Dat het uniek is. En dat klinkt aanvankelijk grappig, want niks is ooit eerder exact zo gebeurd.
Maar hoe vaak besef je dat ook?
De meeste momenten voelen als herhalingen. Opstaan, ontbijten, naar werk, daar 8 uur zitten, terug naar huis, eten, tv kijken, slapen. Ieder zijn eigen riedeltje, elke dag weer. Een beetje zoals in de film Groundhog Day. ondertussen vergeet je écht te kijken, en de verschillen op te merken. Door bijvoorbeeld ‘s ochtends eerst de kleur van de lucht te benoemen. En de geur van buiten op te merken (die echt iedere dag anders is, probeer maar eens).
Het verschil
Het grote verschil is dat een déjà vu je overkomt (passief) terwijl je voor een vuja dé zelf aan de slag moet (actief). Je moet bereid zijn om te onderzoeken wat er ánders is vandaag, op dit moment.
Gelukkig zijn er zat mensen of dingen die daar een handje bij kunnen helpen. Bijvoorbeeld het boek Met Andere Ogen, waar ik ooit een artikel over schreef. Voor wie geen zin heeft om een boek te lezen, start dan gewoon eens met van rechts naar links kijken.
En je kunt natuurlijk ook eens andere blik werpen op je eigen spullen, zoals Helga Stenzel deed in haar serie Household surrealism:
Dus: tijd voor een vuja dé vandaag! Succes 🙂