Wanneer gooi je een foto weg?

Deze week las ik een quote die ik meteen in mijn notitieboekje heb geplakt. Op de eerste pagina nota bene. Hieronder lees je waarom.

Ontnuchterend

Toen ik de zin ‘is het kunst of mag het weg?’ las, moest ik lachen. Het laat zien hoe subjectief kunst is. De waarde hangt samen met degene die er naar kijkt. Voor de één mag het weg, voor de ander is het kunst. Dat gegeven werkt op mij zó ontnuchterend dat ik de zin wil zien telkens als ik mijn notitieboekje pak.

De zin helpt mij te beseffen dat wat ik doe voor sommigen gewoon weg mag. En gek genoeg bevrijdt juist dat me (voor even) van mijn perfectionisme.

Het essay waar ik die quote uitknipte, stond in de Groene Amsterdammer en is hier gratis te lezen. Lena Tijen won er de Prijs voor de Jonge Kunstkritiek mee, en ik snap waarom. In het essay schrijft zij over haar eigen vader, een kunstenaar met een omvangrijk archief dat met de dag groeit. Ze ziet op tegen het uitzoeken van zijn nalatenschap wanneer hij doodgaat. Want het zijn niet alleen zijn spullen, maar ook de volgorde ervan is belangrijk en moet behouden blijven. Volgens hem dan.

Niet de individuele boeken in de kast, maar in welke volgorde zij daarin staan. Mijn vaders boeken staan niet op alfabet, maar zijn geordend volgens uiteenlopende principes die per kast kunnen verschillen.

Lena van Tijen in De Groene Amsterdammer
Kunst die vanzelf weggaat

Mijn fotoarchief

Als fotograaf in het digitale tijdperk is het nalatenschap in fysieke omvang best overzichtelijk. Maar kijk je op mijn harde schijf dan is het een onontwarbare kluwen van beelden. Ik weet er de weg, maar verder niemand. Wil ik dat er íets overblijft, dan moet ik dingen printen, boeken gaan maken, exposities organiseren en mijn werk laten opnemen in een museumcollectie.

Of ik blijf gewoon doen waar ik blij van word en ruim af en toe mijn harde schijf op, met in mijn achterhoofd de vraag ‘is het kunst of mag het weg?’ En trouwens; al mijn foto’s verdwijnen waarschijnlijk toch wel.

Tot slot: je kunt ook weer kunst maken van dingen die onbedoeld kapot zijn gegaan. Hier vind je een paar mooie voorbeelden.