Ik zit al een uur te pielen aan dit artikel. Maar de backspace knop is onverbiddelijk. Of nouja, die knop ben ik gewoon zelf natuurlijk. In een moeilijke bui, dat wel.
Maar het is zondag en het moet. Ik heb mezelf hiervoor 7 jaar geleden vastgezet: toen ik besloot om periodiek een nieuwsbrief te sturen en het zinnetje ‘je ontvangt ‘m tweewekelijks op zondag’ op mijn site zette. Dat bleek voldoende. Want zelfs toen ik nog maar 11 lezers had (en dus vooral familie en vrienden), voelde ik de verplichting. Nu zijn het 2.854 nieuwsbrieflezers en die verplichting voelt exact hetzelfde.
Het heeft ertoe geleid dat één artikel is uitgegroeid tot een woud aan artikelen; 660 stuks. Gewoon door stug door te blijven gaan, ook als ik geen zin had.
Zoals nu.
Wat ik intussen heb geleerd: het helpt als je dat ‘geen zin’ gevoel cultiveert. Niet wegduwen, want dat heeft hetzelfde effect als een bal onder water duwen.
Nee, dat gevoel moet je gewoon benoemen. Zoals ik nu doe door erover te schrijven. In fotografie kan dat netzogoed: fotografeer je verveling, je eentonige dagen, of maak een serie over je ergenissen. Doe dat de komende 30 dagen iedere dag.
Keerzijde
Maar alles heeft een keerzijde. In mijn geval: neurotisisme en monomanie. En dan lekker mezelf in de weg zitten. Dat ga ik nu niet doen.
Dus weet je wat: ik deel gewoon wat leuke plaatjes waar ik niet iets inhoudelijks over hoef te schrijven. Laat staan dat ik je aan het werk zet om na te denken over jouw ‘creatieve proces’. Nee, gewoon wat leuke beelden. Hier komen ze.
Inspiratie
Han Hsu-Tung’s maakt een soort hybride tussen klassieke kunst en een digitaal beeld dat niet helemaal lekker doorkomt. Voor wie meer wil zien, klik hier. En iemand anders doet hetzelfde maar dan met voedsel.
Filip Hodas maakt weer iets heel anders dat geen uitleg behoeft. Meer cartoonfiguren vind je hier.
Als je een bakje water uit de sloot haalt en het onder de microscoop legt, zie je dit. Hier meer werk van David Liittschwager.
Dat was het. Niks geen afsluitende boodschap of taak, gewoon lekker kijken. Aju!