De foto hierboven is een advertentie voor schoenen. De focus ligt op het perspectief van een hond. Best logisch ook, want zíj kijken de hele dag tegen ons schoeisel aan. Dus huurde Elliott Erwitt een Deense dog en een chihuahua, ging zelf op zijn buik liggen en maakte deze foto.
Elliott Erwitt overleed onlangs op 95-jarige leeftijd. En daar wil ik even bij stilstaan op dit blog, want ik ben gek op zijn werk.
Ik ken hem met name van zijn komische straatfotografie, waarin honden vaak een rol spelen. Het was aanvankelijk niet zijn doel, maar uiteindelijk fotografeerde hij een heel boek met – zoals hij ze noemt – amateur dogs bij elkaar.
Zijn blik op straat lijkt op de mijne, alleen fotografeer ik die momenten (bijna) nooit. Maar zie ik een hond, dan dicht ik de hond allerhande intenties en gedachten toe. Net als Erwitt:
Enfin, ik schreef in 2015 al een heel artikel over zijn hondenfoto’s, dat kun je hier terug lezen.
Kleine fotocartoons
Wat minstens zo leuk is om te zien, zijn zijn sequenties. Het zijn mini-verhaaltjes waarin hij speelt met je verwachtingen. Kijk zelf maar:
Of deze over een groep ganzen:
En deze:
Voor wie nu ineens gefascineerd is geraakt door sequenties: werp eens een blik op de series van Duane Michal. Die gooit het over een heel andere boeg maar gebruikt dezelfde methodiek.
Fotoboek Found not Lost bekijken
Tot slot nog een fotoboek van Elliott. Iemand is zo vriendelijk geweest om lekker langzaam door zijn boek Found not Lost te bladeren. Met daarin een selectie beelden die eerder nooit een podium kregen in het oeuvre van Erwitt. Best onterecht, en dat vond hij zelf ook:
Ik vind het passend om af te sluiten met een citaat van Erwitt himself:
To me, photography is an art of observation. It’s about finding something interesting in an ordinary place….
I’ve found it has little to do with the things you see and everything to do with the way you see them.
~ Elliott Erwitt