Bij borduren denk ik aan inspiratieloze bloempatronen en kleedjes die niemand wil. Maar wat Peter Frederiksen doet is LEUK! Zijn close-ups uit cartoons bevatten levenslessen die je zomaar een prijzig zelfhulpboek kunnen besparen.
Ik word blij van kunstenaars die werken met onverwachte combinaties. Frederiksen doet precies dat. Hieronder zie je borduurwerk van zijn hand. Geen bloemetjes dus, maar scènes uit een cartoon:
Het werk dat me het meest aanspreekt, is die hieronder:
Zijn werkwijze
Als je goed kijkt, zie je dat het geen lukrake scènes zijn. Frederiksen kiest telkens het moment vlak voor of na een gebeurtenis. Een ontsnapping, het klaarzetten van een val of het saboteren van een deur. Hij zoomt daarbij zo ver in, dat ik de cartoon zelf niet herken.
En dat is fijn.
Zo laat hij ruimte voor de kijker om zelf invulling te geven aan de scène.
Frederiksen verzint de geborduurde scènes niet zelf. Zijn startpunt is een screenshot die hij maakt van oude cartoons. Vervolgens zoomt hij in, past hij soms de kleuren aan en zoekt hij naar de juiste uitsnede van het beeld. Gezichten van cartoonfiguren zie je bij hem zelden, want dan wordt het een registratie van een cartoonscène. De bedoeling is juist dat de scène een gevoel oproept, en dat de kijker zelf aan het associëren slaat.
Hoe werkt dat borduren eigenlijk?
Frederiksen borduurt trouwens niet met de hand, maar met behulp van een machine. Op het Instagramaccount van Frederiksen vond ik een filmpje waarin hij vertelt over machinaal borduren. Dat het net als verven is, urenlang duurt en dat het (heel) veel herrie maakt:
Maken begint met verzamelen
De werkwijze van Frederiksen is voor mij het zoveelste voorbeeld van het nut van verzamelen. Ik snap dat niet iedereen nu terstond start met borduren, maar als je iets meeneemt uit dit verhaal, laat het dan de aanschaf van een notitieboekje zijn. Want dat is het startpunt om jouw eigen verzameling inspiratie vast te leggen. In woord, beeld, flarden, schetsen. Kortom, wees je eigen assistent.
Dan kun je straks iets soortgelijks als Peter Frederiksen zeggen:
“Ik heb een hele map gevuld met verschillende handen die ik leuk vind.”
Peter Frederiksen, via It’s nice that