Laatst stond ik een in louche nachtwinkel. Ik voerde daar een absurd gesprek over mijn pakketje. De PostNL app meldde het pakket present, de winkelmedewerker hield het na een minuut zoeken voor gezien: “hier ligt ‘ie echt niet”. In the grand scheme of things een futiel probleem, maar op dat moment voor mij een kwestie van wereldformaat.
Terug naar huis fietsend liet het me niet los: waar was dat verdomde pakketje? Ik had al vier scenario’s bedacht toen mij het kunstwerk van Walead Beshty te binnen schoot:
Beshty maakt een exact op maat gemaakte kubus van glas of koper. Die kubus past naadloos in een Fedex doos. De afmetingen mogen overigens alleen voor Fedex-dozen worden gebruikt, kennelijk kun je ook afmetingen patenteren, wat mij absurd voorkomt.
Enfin, Beshty stuurt vervolgens het kunstwerk op naar een galerie. Onderweg wordt het bestickerd, vastgepakt en weer neergelegd. De galerie opent vervolgens het pakket. Bijna altijd is het glas gebroken.
Het werk wordt geëxposeerd, en ná de expositie stopt de galerie het in dezelfde Fedex-doos. Op naar de volgende expositie, of terug naar de kunstenaar. Het kunstwerk is dus eigenlijk nooit ‘af’.
Terwijl ik het werk van Beshty bekeek, hoorde ik de mensen naast mij poneren dat dit toch geen kunst was. Voor mij wel. Want hij maakt een voor mij verborgen wereld zichtbaar. En mijn overpeinzingen over mijn verdwenen pakketje kregen bovendien een filosofisch tintje toen ik me dit kunstwerk herinnerde.
Sowieso is iets voor mij kunst als ik er búiten het museum nog eens aan terugdenk.
Met mijn pakketje is het trouwens goedgekomen. Twee uur later gokte ik erop dat ik zou worden geholpen door een andere winkelmedewerker. En jawel, die medewerker was wat doortastender en had binnen enkele minuten mijn pakketje tevoorschijn getoverd. Bleek gewoon achter een ander pakketje te liggen. De inhoud was ongedeerd, maar ik had er dan ook geen glazen kubus in zitten.
Het werk van Beshty (en heel veel andere kunstenaars) is nog tot 8 september 2024 te zien in Museum Beelden aan Zee.
Voor wie meer wil lezen over wat kunst is en wat niet: hier vind je het antwoord.
En nog een voorbeeld van leuke dubieuze kunst: ene Riccardo verkocht zijn telefoon voor 1000 euro. Alle foto’s die erop stonden, zijn nu een kunstwerk.