Er was eens een fotograaf die een vos langs een pingpongtafel zag lopen. Vier jaar lang wachtte hij op eenzelfde moment, nu met zijn camera paraat. Die vos, die kwam niet meer. Maar hij maakte wel een fascinerende serie over die pingpongtafel.
Zoals verwacht loopt alles anders
Hayahisa Tomiyasu woont in een flat in Leipzig. Hij kijkt uit op een pingpongtafel waar dus ooit een vos langs liep. Wachtend op die vos, viel hem op dat de pingpongtafel voor van alles werd gebruikt, behalve om op te pingpongen. En omdat ‘ie toch met z’n camera klaar stond, ging hij daar in de tussentijd foto’s van maken.
Thuisblijven voor de foto’s
Langzaamaan werd dat fotograferen van de pingpongtafel een obsessie. Om geen bijzonder moment te missen, zegde hij afspraken af. En met Kerst en Oud & Nieuw besloot hij thuis te blijven, wachtend op nieuwe scènes aan de pingpongtafel.
Standpunt kiezen
De foto’s uit de serie zijn uit vrijwel dezelfde hoek genomen, waarbij hij wel rekening hield met waar de mensen zich bevonden. Als de scène aan de linkerzijde van de tafel plaatsvond, verschoof hij ook zijn kader iets naar die kant.
Tomiyasu weet – op obsessieve wijze – zijn nieuwsgierigheid zo te organiseren dat er een project uitkomt. Met een onderwerp waarvoor hij niet stad en land hoeft af te reizen. De kunst is om te zien wat er om je heen gebeurt. En dat te vatten in een serie.
En ik kan het niet vaak genoeg zeggen: een goed project is niet af na een week, en ook niet na een maand. Een idee moet sudderen, rijpen, en soms uitgroeien tot heel iets anders. Ik zie zo vaak dat fotografen vooral een goed project willen hebben, in plaats van er eentje maken.
Dus:
Zet door
Zet door
En wacht net als Tomiyasu op een vos die nooit komt terwijl je blijft fotograferen.
Zijn boek met daarin meer dan 100 beelden, is op veel plaatsen uitverkocht maar nog wel tweedehands te verkrijgen. Of je bekijkt het filmpje hieronder, waarin iemand integraal het hele boek doorbladert 🙂