Voor het type projecten waar ik aan werk, is een statief best logisch: alle lijnen zijn kaarsrecht in mijn stedelijke landschappen. En toch weiger ik mijn camera op een statief te schroeven. Wel heb ik alternatieven gevonden die voor mij prima werken. Hieronder wat tips voor wie ook graag mobiel blijft.
Thuis heb ik maarliefst drie statieven liggen. Ze leiden een waardeloos leven: hoogstens neem ik er eentje mee omdat… nouja, je weet maar nooit. IJdele hoop, een statief verlaat mijn auto nooit.
Hoe ik ooit wel begon met een statief
In 2013 moest ik met statief fotograferen als onderdeel van een fotografieopleiding. Ik kreeg de opdracht om met een flitser te werken en 3 ruimtes te belichten in een andere kleur. Dat moest dan te zien zijn in één foto, zonder te photoshoppen.
Ik denk dat daar mijn trauma is ontstaan.
Urenlang rende ik met die flitser van kamer naar kamer, mezelf tot wanhoop drijvend.
Hieronder zie je het – veel te donkere – resultaat waarmee ik mezelf noodgedwongen tevreden stelde:
Mijn alternatief voor een statief
Ik heb een hekel aan werken met een statief omdat het voelt alsof ik ben aangelijnd, net als een hond. Ik kan niet vrij bewegen met mijn camera: voor iedere aanpassing in mijn standpunt, moet ik klooien met dat statief.
Inmiddels pas ik onbewust allemaal alternatieven toe die me helpen bij het maken van een foto met rechte lijnen:
- Ik gebruik de ingebouwde waterpas op mijn camera
- Ik zet het lijnengrid in mijn display in als verticale hulplijnen bij gebouwen
- Ik houd mijn adem in zodra ik op de knop druk (helpt tegen bewegingsonscherpte)
- Ik maak diverse foto’s uit hetzelfde standpunt zodat ik thuis de meest rechte variant kan kiezen
Die varianten op foto’s zie je in het beeld bovenaan dit artikel. Het lijken dezelfde foto’s, maar als je goed kijkt zie je dat sommige best scheef zijn. Uiteindelijk blijft er dan eentje over, in dit geval was dat deze:
Geen statief, wel een keukentrap
Overigens fotografeer ik soms wel vanaf een keukentrap. Ook een soort van statief, maar dan niet voor mijn camera, maar voor mijn eigen lijf 🙂