Waar is jouw oude knuffeldier?
Mijn lievelingsknuffel was een alpenmarmot. Het was een raar beest, maar hij liet zich gewillig knuffelen. Hij ligt nog steeds in een verhuisdoos met spullen van vroeger. Maar na het bekijken van de serie van
Mijn lievelingsknuffel was een alpenmarmot. Het was een raar beest, maar hij liet zich gewillig knuffelen. Hij ligt nog steeds in een verhuisdoos met spullen van vroeger. Maar na het bekijken van de serie van
Er was eens een fotograaf die een vos langs een pingpongtafel zag lopen. Vier jaar lang wachtte hij op eenzelfde moment, nu met zijn camera paraat. Die vos, die kwam niet meer. Maar hij maakte
Vanaf de maand mei is het zover: dan verruil ik de woonkamer voor het dakterras. En dus koop ik bakken vol balkonbloemen en zonminnende planten. Een goede daad voor mens en dier, dácht ik. Maar
De foto hierboven is een advertentie voor schoenen. De focus ligt op het perspectief van een hond. Best logisch ook, want zíj kijken de hele dag tegen ons schoeisel aan. Dus huurde Elliott Erwitt een
Ik krijg de kriebels van mieren en kakkerlakken vind ik ronduit goor. Fotograaf Catherine Chalmers stapt voorbij deze emoties en werkt samen met deze types. Haar projecten vind ik tegelijkertijd fascinerend (ik blijf kijken) en
Eind augustus ga ik naar een expositie in een jaren ’80 huis, middenin een woonwijk in Malden. Het is het huis van een vrouw die graag dood wilde, wat met behulp van een Zwitserse organisatie
De mens verzamelt soms dingen waarvan het nut volstrekt onduidelijk is. Zo zijn er types die galstenen verzamelen, of plukken mensenhaar. Fotograaf Caroline Heinecke trekt de boel naar een hoger niveau en verzamelt dit soort
Mijn associaties met Excel zijn alles behalve creatief. De youtube handleiding voor het maken van een VLOOKUP heb ik al zo’n 48 keer bekeken. Maar mijn houding blijkt een kortzichtige. Want internetkunstenaar Evbuilds verkoopt kunst
Mijn benodigdheden voor een fotoproject: een stedelijke omgeving, bewolkt weer en een goed idee. Het boodschappenlijstje van David Popa ziet er iets anders uit: drijvende ijsschotsen, een duikpak, wat houtskool en een drone. En er
Fotograaf Gregor Sailer en ik hebben wel wat gemeen: we houden van plekken die niet helemaal lijken te kloppen. In mijn series zoek ik naar een contrast tussen de wens en de realiteit. Maar Sailer
Alles waar ik niet minstens twee keer naar wil kijken, is voor mij geen kunst. En het liefst blijft het niet bij kijken, maar zet ‘t me ook aan het denken. Willem de Haan kan
De mens geeft graag zijn omgeving vorm. We bouwen, we slopen en bouwen weer. Met dat gegeven gaat Marjan Teeuwen aan de haal: panden die binnenkort worden gesloopt, zijn haar startpunt. Onder haar leiding gaat
Als ik aan afval denk, dan zie ik de vuilstort, prullenbakken op straat, straatvuil. Maar afval is ook persoonlijk: in Nederland gooien we jaarlijks bijna 490 kilo afval per persoon weg. Fotograaf Gregg Segal ging
Ik sla aan op fotoseries waarin iets duidelijk wordt dat ik voorheen niet wist. De fotoserie van Dillon Marsh doet dat. En dat is grappig, want zijn beelden lijken in eerste instantie op conceptuele kunst.
Ik houd van overzicht en focus maar mijn creativiteit floreert juist bij afleiding. Mijn dagen bestaan daarom uit een permanent gevecht met post-its. Die vul ik met actiepunten die ik dan bijna nooit afvink. Zo
Niks menselijks is ons vreemd. Neem nou het inladen van je auto bij de Ikea. Een helse puzzel met te grote platte pakketten en allerhande kleine spullen die niet eens op je lijstje stonden maar
Tijdens een voorstelling of concert kijk ik graag om me heen. Wat voor soort mensen gaat naar deze voorstelling? Meestal vergeet ik dat ik er zelf óók zit. Dat publiek is een entiteit, zij het
De publieke ruimte: een verzamelnaam voor plekken die voor iedereen toegankelijk zijn, maar waarvan het interieur door anderen is bedacht. Gek eigenlijk. Dat vindt Harmen de Hoop ook. En dus verandert hij dat interieur. Zijn
Geen idee waarom, maar kennelijk zijn er in het Ruhrgebied midden in een woonwijk grote bovengrondse pijpen. Dat is dus iets wat ik wil fotograferen. Maar zoals met alles: het blijkt al te zijn gedaan,
Als ik een saaie film kijk, gaan mijn gedachten soms naar de set designer. Wat heeft die persoon allemaal bij elkaar gescharreld, en wil het een beetje kloppen? Meestal verbaas ik me ook over waar
Ik heb er weer eentje gevonden: iemand met veel discipline. Tatsuyja Tanaka maakt sinds 2011 elke dag een foto voor zijn miniatuurkalender. In ieder beeld vind je een voorwerp dat voor minimensjes een andere toepassing
Hoe ziet een stad eruit zonder mensen? Inmiddels weten we dat, dankzij corona. Maar Rumi Ando vroeg het zich in 2016 al af. En zij ging nog een stap verder; wat blijft er over van
Wonen in een twee-onder-een-kap brengt risico’s met zich mee. Bijvoorbeeld een buurman die andere ideeën heeft over hoe het huis eruit behoort te zien. Zo’n meningsverschil leidt dan tot een schizofreen huis met twee gezichten.
Veel heb je niet nodig om een originele foto’s te maken. Een spiegeltje, een stukje fruit, een bloemetje en jezelf. En oja, heel veel doorzettingsvermogen. Want de Chinese fotografe Ziqlian Liu geeft grif toe dat
De aardappel wordt volgens Ellen Mandemaker zelden goed bekeken. Jammer, want onze alledaagse oerknol heeft vele verschijningsvormen. Ik zie er zelfs mannetjes in sinds ik haar project De Aardappel heb gezien. Mandemaker zoekt haar onderwerp
Iemand vroeg mij of ik het werk van Paul D’Haese ken. Ik antwoordde ontkennend en zocht hem direct op. Ik zou zijn werk móeten kennen, want zijn stijl en thematiek passen precies bij wat ik
Het eerste fotoboek dat ik ooit kocht, was van Gregory Crewdson. Daarin vallen mij telkens andere details op – ook nu nog. Enerzijds zegt dat iets over de kunde van de fotograaf (er is ontzettend
Terwijl wij zijn vastgeplakt aan de aardbol, vliegen vogels gewoon weg wanneer het hen goeddunkt. Ik vind dat jaloersmakend. Door die wegvliegtruuk kijk ik bovendien zelden een vogel in de ogen. Jammer, want dankzij fotograaf
Fotografie begint met een goed idee. Dat idee moet uitlegbaar zijn aan je vrienden. Is het dat niet, dan is het nog geen idee maar een vaag gevoel. Het idee van een groepje Taiwanese studenten
Erg smetvrezerig was ik nooit, maar het coronavirus weet me toch aardig die kant op te duwen. En dus was ik nu verwoed mijn handen na het boodschappen doen. Maar terwijl ik dat doe denk