Het roerige Rotterdam van Otto Snoek
Otto Snoek kijkt de Rotterdammer recht in de ogen en flitst hem nietsontziend in het gelaat. Het straatbeeld is bij hem een rare soep van mensen, dingen en emoties die allemaal geen donder met elkaar
Otto Snoek kijkt de Rotterdammer recht in de ogen en flitst hem nietsontziend in het gelaat. Het straatbeeld is bij hem een rare soep van mensen, dingen en emoties die allemaal geen donder met elkaar
Op oude schilderijen staan paarden in galop consequent verkeerd afgebeeld. Dat komt omdat niemand wist hóe een paard galoppeert. Onze ogen registreren geen details van een onderwerp in beweging. De fotograaf Eadweard Muybridge lostte dit
Als je een foto maakt, vertaal je een driedimensionele ruimte naar een tweedimensionaal plat vlak. Georges Rousse speelt met dat gegeven en maakt een driedimensionale ruimte al tweedimensionaal nog vóór hij het fotografeert. Hoe? Door er een
Je kunt ook de waarheid samenvoegen in één foto. Peter Funch fotografeert honderden mensen op dezelfde locatie, plukt daar één type mens, gedraging of handeling uit en zet ze netjes bij elkaar in één foto. Het
Soms zie je een omgeving beter als er iets vreemds in is gepropt. Vanuit die gedachte werkt de Fransman Charles Pétillon. Zijn kunstwerken in de serie Invasions bestaan uit honderden witte ballonnen op onopvallende openbare plaatsen. Dankzij
Een plaats delict fotograferen omstreeks 1900, hoe deed je zoiets? Alphonse Bertillon ontwikkelde een nieuwe methodiek, gericht op volledige objectiviteit. De foto mocht niet liegen. Het resulteerde in een scala aan lugubere taferelen, vastgelegd met steeds
De wereld van Matthieu Venot is een kleine, voorspelbare en rechtlijnige wereld gemaakt van pasteltinten en geometrische vormen. Mensen zijn er volstrekt afwezig. Het is er fijn toeven. De wereld bestaat uit een verzameling overzichtelijke zaken,
Je kunt, mits je klinisch dood bent, je in laten vriezen bij een temperatuur van -196 graden. Het te bewaren weefsel wordt zo behandeld dat het in principe onbeperkt houdbaar blijft. Of iemand je ooit weer zal
Iconische foto’s markeren een gebeurtenis van historische omvang. Ze geven het verleden vorm en verpakken het als hapklare brok: een foto. Maar hoezeer is die foto wat het lijkt? Hoe makkelijk valt de scène na te bouwen
DiCorcia zet de werkelijkheid in de spotlights. Twee jaar lang bespiedde hij de massa’s mensen die over New Yorkse stoepen liepen. Hij bond ergens een flitser aan vast en stelde zijn camera verdekt op. Argeloze voorbijgangers werden vervolgens