Zoek de Hagenezen op deze foto’s
Op vlooienmarkten vind je dozen vol foto’s die niemand meer wil hebben. Omdat de personen ons niks zeggen. Ernst Lalleman ziet dat anders. Hij vond zes dozen vol portretfoto’s van de Haagse bevolking uit de
Op vlooienmarkten vind je dozen vol foto’s die niemand meer wil hebben. Omdat de personen ons niks zeggen. Ernst Lalleman ziet dat anders. Hij vond zes dozen vol portretfoto’s van de Haagse bevolking uit de
Vroeger maakten we grapjes over Japanners die op vakantie in Nederland en masse hun touring car uitstappen, 30 foto’s maken en weer doorsjezen naar een volgend toeristisch hoogtepunt. Ondertussen zijn wíj die Japanners geworden; we
Herbert Ponting fotografeerde in 1912 de start van de expeditie Terra Nova, die fataal zou aflopen. Zijn belofte om de foto’s pas te publiceren bij terugkomst van Robert Scott, kwam hij niet na. Gelukkig maar,
Hoe kijken twee mensen in een rijdende auto naar een voorbijtrekkend landschap? Zij zien geen kant-en-klare foto maar talloze voor hun relevante fragmenten. Hun hersens rijgen de boel aan elkaar tot een coherent beeld. Precies
Hoe neem je leuke foto’s van je kinderen? Het kiekjesgehalte is hoog wanneer het je eigen kroost betreft. Maar Annie Wang pakt het anders aan: ze fotografeert haar zoon al 17 jaar op een zo
Legio managers pleiten voor een paperless office maar bij mij op kantoor zijn we nog lang niet zover. Aan het einde van een werkdag ben ik omringd door stapels papier en dat stemt mij vrolijk. Thomas
Vuurvliegjes zijn in Nederland een exotisch fenomeen terwijl ze in New York met miljoenen de zomer aankondigen. Reden voor Mauney om – als het zover is – iedere avond die vliegjes vast te leggen, met
Soms geeft een foto in één keer alles prijs. Dat lijkt met de beelden van Alain Delorme ook het geval. Maar als je beter kijkt zie je dat je eerste indruk niet klopt, dit kunnen
Een fotoserie met als hoofdonderwerp auto’s. Er is bijna niks dat ik zó oninteressant vind. Maar Van Schaik fotografeert auto’s als ware het sensuele lijven in mooi licht. Dankzij hem kijk ik nu zelfs anders
Een paar weken terug zag ik de serie M van Zuzanna Szarek. “Grappig”, dacht ik, maar niet blogwaardig. Doch sindsdien zie ik telkens een halfverscholen M in het landschap. Een M die zich schijnbaar bescheiden