Lauren Marsolier: hier klopt iets niet
Er is iets met de foto’s van Lauren Marsolier. Het zijn verlaten scènes in pasteltinten, maar ergens wringt het. Alleen lukt het mij verdorie niet om te benoemen wat er mis is. Dit zijn van
Er is iets met de foto’s van Lauren Marsolier. Het zijn verlaten scènes in pasteltinten, maar ergens wringt het. Alleen lukt het mij verdorie niet om te benoemen wat er mis is. Dit zijn van
Een foto legt maar één moment vast. Maar zo werkt je geheugen niet; ga naar een sportwedstrijd en je komt terug met flarden van beelden en losse scènes. Pelle Cas wil die chaos terugzien in
De keuze over wat je níet fotografeert is minstens zo belangrijk als wat je wél fotografeert. De foto’s van Noell Oszvald zijn extreem minimalistisch: haar beelden tonen enkel een persoon omringd door een paar vlakken.
De laatste tijd is mijn interesse in straatfotografie tanende. Maar weinig mensen komen verder dan wat aardige kiekjes van mensen op straat. Welnu, ik heb er weer één gevonden! Merel Schoneveld, een Haagse straatfotografe die
De foto’s van Lars Tunbjörk zijn absurd. Het is bijna niet te geloven dat hij niks heeft geënsceneerd. Hij wachtte gewoon net zolang tot er iets idioots voorviel. En in Zweden lijkt dat dus verdomde
We hebben een nieuwe Fotograaf des Vaderlands. Wat dat precies inhoudt is mij onduidelijk, maar wat ik wél weet is dat Jan-Dirk van der Burg bij Nederland hoort als ware hij een blokje kaas. Zijn
Kies je er als fotograaf voor om iets te registeren, of om het in een invoelbare context te plaatsen? Voorbeeld: hoe leg je de impact van een atoomproef vast? Laat je enkel de klassieke paddestoelwolk zien,
Ik word een beetje moe van alle dronefotografie, maar wat Reuben Wu doet vind ik leuk. Nu eens geen bovenaanzicht, nee, hij gebruikt de drone zelf om lichtfiguren te tekenen boven verlaten vlaktes. Nu drones
Ik schreef al eerder over Txema Salvans. Dat had een ongemakkelijk bij-effect. In zijn fotoserie The Waiting Game fotografeerde hij namelijk wachtende Spaanse prostituees. In de zomermaanden stijgt het bezoekersaantal van mijn artikel daarover navenant.
De wereld stikt van de portretfoto’s; mensen kijken graag naar mensen. Jimmy Reid niet. Hij fotografeert de oneerbare beestjes die ongevraagd onze huizen, schoenen en bedden betreden. Het zijn engerds zonder gezicht. Denken we. We