Er zit geen rode pixel in deze foto
Op Twitter gaat een foto rond met rode aardbeien. Niet zo boeiend, totdat ik las dat de afbeelding geen rode pixels bevat. Ik geloofde er geen snars van en ging op onderzoek. De aardbeien op
Fotokritiek
Fotografiefestival Arles: mijn hoogte- en dieptepunten
Na twee coronajaren bezocht ik eindelijk weer eens Rencontres de la Photographie in Arles, Frankrijk. Ik was er begin juli, in de openingsweek. Voor wie er niet heen gaat, hier een kleine greep uit mijn
Enge gezichtsherkenning
Ik heb mezelf als proefpersoon gebruikt voor PimEyes, een website die gezichten herkent op basis van één simpele selfie. Het resultaat vond ik eng dystopisch: mijn gezicht is niet alleen van mij. Maar laten we
Reus Biden op bezoek bij een mini-Jimmy Carter
Toen ik deze foto zag, dacht ik heel even dat ik naar zo’n doelbewuste optische illusie keek: een kamer waarin je in de ene hoek heel groot, en in de andere heel klein lijkt. Bij
Bekijk deze hele lelijke (en dure) huizen
Dit keer even geen filosofisch stukje of een nuttige tip om beter te leren kijken. Alhoewel. Ik belandde deze week op een website die mij wel degelijk liet kijken. Al werd ik daarbij ernstig geholpen
Er zit een loei van een fout in deze foto
Op mijn eerste expositie hing deze foto met daarop een slordige streep. Die streep had ik er – per ongeluk – ingekliederd toen ik probeerde iets weg te photoshoppen. Pas 5 maanden later zag ik
Een “intelligente” camera-assistent…
Ik hou niet van gadgets, maar sommigen zijn toch het vermelden waard. Zoals Arsenal, een apparaatje dat je op je camera monteert en die bepaalt wat de beste instellingen zijn voor de foto die jij
Waarom Kronkeling bijna niet meer bestond
Ik had op Oudjaarsdag de schrik van mijn leven: deze website bleek gehacked. Er stonden 24 berichten op die ik niet had geplaatst en die berstensvol onzin en links stonden. Wanhopig verwijderde ik de berichten,
Fake news als winnende foto?
Het is zowat vaste prik: ieder jaar schrijf ik een kritisch artikel over World Press Photo. Maar ik wil niet vervallen in een gimmick, en bovendien ben ik dit jaar écht wat milder gestemd over
Griezelig: deze mensen bestaan allemaal niet
De portretfoto’s die je hierboven ziet, zijn nooit gemaakt. Althans, niet door een fotograaf. Wel door een algoritme. Dat is knap en eng tegelijk, want deze gezichten zijn niet van echt te onderscheiden. Gezichten herkennen