Een foto van een flatgebouw of een visuele weergave van een depressie. Beide foto’s zijn zó wezenlijk verschillend dat je bijna vergeet dat het om hetzelfde medium gaat. Een leidraad die ik dan graag gebruik,
Drie jaar geleden zat ik in de klas bij de Fotoacademie. We vergeleken de kwaliteit van onze prints toen een klasgenoot een loep uit zijn zak haalde. Ineens zagen we veel meer. Ik nam me
Bij iedere expositie moet ik kiezen: doe ik er een lijst omheen? Die lijst heeft een functie: hij kadert mijn werk. En als het goed is benadrukt ‘ie het ook nog eens. Maar Andrew Scott
Mijn onbezoldigde eindredacteur zegt soms dat ik mijn blogtips zelf ook wel eens mag opvolgen. Nou, dat zit bij dit artikel wel snor: ik ben ‘m as we speak al aan het uitvoeren. Mijn schop
Ik jureer soms een fotowedstrijd, wat ik best lastig vind. Want met een ander jurylid heb je een andere uitslag. Zelf doe ik nooit mee aan wedstrijden, hieronder lees je waarom. En drie vragen die
Als ik naar mijn oude fotoprojecten kijk, zie ik een ratjetoe aan kleurbewerkingen. Dat is – weet ik nu – de doodsteek voor eenheid in je werk. En dus ook de herkenbaarheid ervan. Daarom hier
De leukste exposities vinden plaats in mijn hoofd. Daar hangt mijn werk precies zoals ik het heb bedoeld: de beelden zijn perfect gekadreerd, de prints zijn diep van kleur en de papierkeuze past bij de
Ook met een hele saaie foto kun je vette dingen doen. Arjan de Nooy bewijst dat met zijn boek 99:1 waarin hij – jawel – 99 keer anders kijkt naar hetzelfde saaie beeld. En verdomd,
Vorig jaar maakte ik tijdens het snowboarden een harde klap achterover. Behalve een pijnlijk stuitje hield ik er gelukkig niks aan over. Maar nu – een jaar later – bleek de schrik toch verankerd in
Sinds kort volg ik een cursus Illustratief Tekenen (zie de tekening hierboven). Daar heb ik geen enkel artistiek doel mee. En dus maakt het me niet uit als mijn docent naar mijn tekening kijkt, een
Bij aankomst in een nieuwe hotelkamer loop ik meteen door naar het raam om het uitzicht te inspecteren. Maar Hay Kranen doet iets anders. Hij pakt zijn camera en fotografeert 11 objecten uit die kamer.
Onlangs gaf ik een lezing voor een groep fotografen. Het ging over mijn creatieve proces, al klinkt dat wat te hoogdravend. Het ging gewoon over hoe ik werk. Vlak voordat ik begon, werd ik geïntroduceerd
Op mijn telefoon staat een meditatie-app waar ik een aardig bedrag voor heb betaald. Ik heb ‘m nog maar twee keer gebruikt. Stom, want al die tijd volgde ik dagelijks een wellnessprogramma dat knettergoed werkt
Onlangs bezocht ik de KABK Graduation Show in Den Haag. Voor iemand met een orïentatievermogen van een sperzieboon, is hun gebouw een kolderieke uitdaging. Ik verdwaalde en stuitte pardoes op een kunstwerk dat geen kunstwerk
Het voelt alsof ik weer op de kleuterschool zit en alles opnieuw moet leren; ik ben begonnen aan een nieuw fotoproject. En ondanks de gemaakte meters heb ik weer die onzekerheid, gevolgd door de vraag
Tijdens workshops en lezingen is dit het punt waar ik vaak over doordram: maak notities, schrijf dingen op, verzamel alles wat je interessant vindt. Je toekomstige zelf zal je dankbaar zijn. Hieronder vind je 3
Iedereen heeft het over ChatGPT, maar ik wil vandaag een lans breken voor een vinding die al wat ouder is: Google Street View. Wat doe ik daarmee als fotograaf? En voor wie geen zin heeft
Mijn bureau is altijd rommelig. Ik begin met een leeg blad en neem mezelf voor het zo te houden. Maar binnen een uur lijkt er – geheel organisch – een stapel boeken, papier en post-its
Vorige week zaten mijn twee benen grotendeels vast aan een plank; ik was een weekje snowboarden. En ieder jaar begin ik weer met de belangrijkste stelregel: daar waar je naar kijkt, daar ga je heen.
Ik vind kunstenaars die lak hebben aan regels, doorgaans leuk (al is dit geen regel :)). Het leert me dat regels een hulpmiddel zijn die je niet altijd hoeft te gebruiken. Twee voorbeelden. Ik bezocht
Sommige dingen besteed ik graag uit aan gratis online tools. Bijvoorbeeld omdat ik altijd vergeet hoe je een achtergrond in Photoshop snel kunt verwijderen. Of als ik zelf een leuk tekeningetje wil maken. Dus: hierbij
Als ik per ongeluk iets heb gedaan dat niet op mijn to do lijstje stond, schrijf ik het er alsnog bij. Alleen maar omdat ik het doorkrassen zo’n voldoenend gevoel vind. Als je dit gedrag
Het is je camera, of de oninspirerende omgeving waarin je woont. Je drukke baan, waardoor je geen tijd over hebt. Het weer dat niet meezit, of je printer die niet meewerkt. Want anders had je
Twee jaar geleden stuurde mijn vader mij een Wordbestand toe met daarin zijn recept voor Teriyakisaus. Ik vond dat zo leuk, dat ik terstond bedacht om een eigen kookboek te gaan maken. En zo geschiedde.
Gelukkig vindt mijn vriend autorijden leuk, want ik zit het liefst op de bijrijderstoel. Kan ik lekker naar buiten kijken en leuke weetjes delen. Of suggesties doen voor rare tussenstops. Voor wie dat ook wil
Natuurlijk, de zon schijnt, maar dat weerhoudt mij er niet van om af en toe een museum in te duiken. Lekker koel en rustig bovendien. En er is veel moois te zien. Hieronder vind je
Je foto’s hebben recht op ruimte. Maar hoe pak je die als het Fotomuseum jouw naam niet kent? Als fotobladen jouw werk niet publiceren? Gewoon door eens wat langer na te denken wat je verder
Vroeger was ik gek op zoek de 7 verschillen tekeningen. Nu nog steeds, maar ik zie ze nergens meer. Gelukkig kun je zelf iets soortgelijks maken, gewoon door op dezelfde locatie foto’s te maken op
Goede metaforen blijven bij mij hangen. Zo hoorde ik reclameman en kunstenaar Erik Kessels onlangs iets vertellen over voor- en achtertuinen. Nu heb ik geen groene vingers, maar daar ging het gelukkig ook niet over.
Fotograaf zijn vereist nogal wat uithoudingsvermogen. Want wie zit er op jouw beelden te wachten? En zijn ze eigenlijk wel goed genoeg? Er zijn redenen te over om ermee te stoppen. Janis Ozolins visualiseert 4